Το βιβλίο που διαβάζω - Σοφία Παλαιολογίνα

Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του βιβλίου και για άλλη μία φορά ο Γιώργος Λεονάρδος με άφησε με το "στόμα ανοιχτό". Δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα και την αίσθηση που νιώθω. Όντος είναι μια πτυχή της ιστορίας των Παλαιολόγων η οποία δεν είναι και τόσο γνωστή, αλλά είναι αξιέπαινη.
Αυτά που θέλω να σχολιάσω από τα ιστορικά δρώμενα αφορούν την εκκλησία. Θα σας παραθέσω ένα κομμάτι του βιβλίου το οποίο για μένα κρύβει την συνέχεια του 1472 στη Ρωσία μέχρι το 2009 στην Ελλάδα.

<< Απέτυχε, όμως, (ο Ιβάν Γ' σύζυγος της Σοφίας (Ζωή) Παλαιολογίνας) να απαλλοτριώσει τις μεγάλες εκτάσεις που κατέχει η Εκκλησία, γιατί οι ιεράρχες, ως πονηρότεροι, πρόλαβαν και ενέκριναν ομόφωνα ιερό κανόνα, κατά τον οποίο είναι απαραβίαστη η εκκλησιαστική κτηματική περιουσία και όποιος αποπειράται να την ιδιοποιηθεί είναι σχισματικός και αιώνια αφορισμένος και καταραμένος ...>>

Το αφήνω ασχολίαστο...

<< ... Ο φανατικός αντικαθολικισμός του (του Ιβάν Γ' σύζυγος της Σοφίας (Ζωή) Παλαιολογίνας), παρά το γάμο του με τη Σοφία, για την οποία δεν ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι είχε επανέλθει σην ορθοδοξία, τον οδήγησαν να ορθώσει ένα παραπέτασμα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, στερώντας τη χώρα του από τους καρπούς της δυτικής παιδείας και της πολιτισμικής της ανάπτυξης. Στη χώρα των Ρως αυτές οι έννοιες ήταν ανύπαρκτες...>>

Ο φανατισμός στο μεγαλείο του...