Ο ΝΙΚΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Με μεγάλη χαρά οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ υποδέχονται έναν από τους σημαντικότερους έλληνες συγγραφείς, τον Νίκο Θέμελη.

Το νέο μυθιστόρημα του Νίκου Θέμελη θα κυκλοφορήσει στις 25 Οκτωβρίου 2010. Τίτλος του Η συμφωνία των ονείρων.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Γιάννενα 1947. Τέσσερις εκδοχές ονείρων σε αντίστοιχες ιστορίες στη ζωή μιας οικογένειας που όσο κι αν με το πέρασμα του χρόνου ματώνει και αποσαθρώνεται, κάποιοι κερδίζουν τη δυνατότητα μιας ελπίδας. Διαδρομές ζωής στην αναζήτηση της λύτρωσης, της δικαίωσης και της δικαιοσύνης μέχρι τα άκρα των αντοχών της κοινωνίας.

Διαγωνισμός

Ο διαγωνισμός του blog σε 4 μέρες (17/9) τελειώνει!!!!! Δηλώστε συμμετοχή ΤΩΡΑ!!!!

Περιμένοντας τον Επισκέπτη.

Ποιός από εμάς δεν έχει κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο; Κάποια έντονη επιθυμία που δεν πραγματοποιήθηκε, κάποια αγάπη που τελείωσε άδοξα, κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που χάθηκε; Ποιός μπορεί με το χέρι στην καρδιά να πει,"΄Οχι, εγώ ποτέ δεν ζήτησα κάτι και δεν το απέκτησα, δεν έχασα κάποιον και δεν τον αναζήτησα". ΄Ολοι κάτι ζητάμε. ΄Ολοι κάτι ονειρευόμαστε, είτε το ομολογούμε είτε όχι, είτε είναι φανερό είτε κρυφό μυστικό θαμένο στα βάθη της καρδιάς μας. Πόσο όμως αυτή έλλειψη μπορεί να μας οδηγήσει σε αυταπάτες, σε χίμαιρες; Πόσο μπορεί ένα ανεκπλήρωτο όνειρο να μας κάνει να χάσουμε το νόημα της ζωής; Της ζωής και της ευτυχίας που περνάμε δίπλα της και δεν το συνειδητοποιούμε... Πόσο η προβολή των επιθυμιών μας, η ψευδαίσθηση της εκπλήρωσης του ονείρου μπορεί να μας δώσει ικανοποίηση;
Στη μικρή κοινωνία της Πάτρας του μεσοπολέμου, μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από πολιτική αστάθεια και οινομική κρίση, με πολλές ομοιότητες με τη σημερινή, εμφανίζεται ξαφνικά ένας άντρας, νέος και ωραίος, σαν τον αρχάγγελο που έχει το όνομά του, ο Μιχαήλ, και ταράζει τη ζωή τριών γυναικών. Κάθε μια βλέπει στο πρόσωπό του ένα χαμένο όνειρο. Ποιός είναι όμως αυτός στ΄αλήθεια; ΄Εχει κάποια σχέση με τη μυστηριώδη δολοφονία που συγκλονίζει τη μικρή κοινωνία της Πάτρας;
Μια σκιά ονείρου η ζωή..."πάντα σκιάς ασθενέστερα, πάντα ονείρων απατηλώτερα.."

Κάτι λιγότερο από μήνας και ο "Επισκέπτης" θα έρθει στα βιβλιοπωλεια, να τον δείτε, να γυρίσετε τις σελίδες του, να τον γνωρίσετε και να αναρωτηθείτε μαζί με τις γυναίκες που μπήκε στη ζωή τους, ποιός ήταν στ΄αλήθεια ο Μιχαήλ;

http://tsamadou.psichogios.gr

Φεστιβάλ Βιβλίου: η απογοήτευση

του Αλέκου Λασκαράτου

Μετά από αρκετά χρόνια είπα να επισκεφθώ το Φεστιβάλ βιβλίου που γίνεται στο Ζάππειο. Κυριακή πρωί, λοιπόν, πήγα με μία φίλη να προσκυνήσουμε αυτό το υπέροχο πράγμα που λέγεται βιβλίο, να δούμε καινούργιες και παλιές εκδόσεις, να συνομιλήσουμε με εκθέτες, να συναντήσουμε υποσχέσεις υπέροχων ταξιδιών που μόνο το βιβλίο προσφέρει. Τύπωσα και πήρα μαζί μου και μια λίστα από βιβλία που είχα βρεί στο Ιντερνετ και που θα ήθελα να δω, να αγγίξω, να ξεφυλλίσω και ενδεχομένως να αγοράσω. Το βιβλίο που δεν έχουμε διαβάσει ακόμα προσφέρει και μία αισθησιακή εμπειρία στο άγγιγμα, στο χάδι, στην υπέροχη προσμονή του πού θα μας ταξιδέψει. Στα πρώτα-πρώτα λεπτά ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε θλίψη και απογοήτευση. Τα περίπτερα των εκδοτικών οίκων πολύ λιγότερα σε αριθμό από άλλες φορές και μικρότερα σε μέγεθος, σχεδόν μινιατούρες θα μπορούσα να πώ (υποθέτω ότι το νοίκι πάει με το μέγεθος του περίπτερου). Στα περισσότερα περίπτερα ένας, το πολύ δύο. Οι περισσότεροι πωλητές εμφανώς εποχικοί υπάλληλοι (μάλλον χωρίς ασφάλιση και ένσημα) που είχαν μικρή σχέση με το προιόν που πουλούσαν. Είτε αυτό ήταν πατάτες είτε βιβλία ήταν περίπου το ίδιο πράγμα. Στις ερωτήσεις αν έχουν το τάδε βιβλίο, η απάντηση ήταν σχεδόν πάντα η ίδια, μισό λεπτό να δώ αν το έχουμε και άνοιγμα του καταλόγου. Μα ξέρω ότι το έχετε το έχω δεί στο Ιντερνετ, η ερώτησή μου δεν είναι αν το έχετε αλλά αν το έχετε εδώ. Α ναί, έχετε δίκιο το έχουμε το βλέπω στον κατάλογο, όμως δεν το βλέπω εδώ. Ισως (αυτό το ίσως με σκοτώνει) να το έχουμε στα γραφεία μας. Να σας δώσω το τηλέφωνο να ρωτήσετε από αύριο. Αυτό που έπαιζε βασικά ήταν ο επισκέπτης της έκθεσης να δείξει με το δάχτυλο κάποιο από τα βιβλία στα ράφια και να πεί μου δίνετε αυτό το βιβλίο; Το μήπως έχετε το τάδε βιβλίο δεν έπαιζε σχεδόν καθόλου. Στενοχωρήθηκα όσο δεν παίρνει. Με το χάλι μας. Με αυτά τα νέα ως επί το πλείστον παιδιά που κατά πάσα πιθανότητα, όπως είπα, δουλεύουν στη μαύρη για ένα κομμάτι ψωμί. Σιγά-σιγά άρχισα να διαγράφω ένα μετά το άλλο τα βιβλία στη λίστα που με τόση χαρά είχα ετοιμάσει. Στο τέλος και ενώ δεν είχα ολοκληρώσει το ψάξιμο, δίπλωσα τη λίστα για τα καλά και την έβαλα στην τσέπη μου για να μη φέρω άλλους πωλητές, που δεν φταίγαν σε τίποτα, σε δύσκολη θέση. Δυό-τρείς φωτεινές εξαιρέσεις σημαντικών εκδοτικών οίκων με μεγάλη ποικιλία βιβλίων και πωλητές που ήξεραν το υλικό που είχαν μπροστά τους. Η πιό ευχάριστη έπληξη για μένα πάντως ήταν ο κόσμος, ο οποίος έδειχνε να ενδιαφέρεται πραγματικά για το βιβλίο και να μην είχε πάει έτσι μια κυριακάτικη βόλτα στο Ζάππειο. Ισως γιατί με την κρίση ο κόσμος στρέφεται στο βιβλίο που είναι η πιό φθηνή επένδυση για τον ελεύθερο χρόνο. Ουδέν κακόν αμιγές καλού που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Αποφάσισα να μη ξαναπάω σ’αυτό το θλιβερό κακέκτυπο Φεστιβάλ βιβλίου, ανάξιο μιας πόλης σαν την Αθήνα. Ευτυχώς υπάρχει το αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας που τά' χει όλα και που οι πωλητές είναι πραγματικά αστέρια και ατσίδες που ξέρουν το βιβλίο και το αγαπούν. Γιατί, πως να το κάνουμε, το βιβλίο δεν είναι σαν τις πατάτες. www.protagon.gr