Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Συνέντευξη του Γιώργου Γλυκοφρύδη στην ιστοσελίδα We Go Web
Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης είναι μία πολυσχιδής προσωπικότητα της Τεχνολογίας, του Λόγου και της Εικόνας. Έτσι θα ήθελα τουλάχιστον εγώ να τον παρουσιάσω σε όσους δεν τον γνωρίζουν ήδη.
Με βρήκε αυτός στο διαδίκτυο πριν πολύ καιρό- ως παλαιός αναγνώστης του έντυπου λόγου μου- κι έκτοτε τον "ακολουθώ" σχεδόν με ευλαβική διάθεση..σύμπλευσης [αν και διαφωνούμε..τεχνολογικά] εφόσον τόσο ο μυθιστορηματικός λόγος του όσο και η άποψη του σε θέματα τεχνολογίας φέρουν μία βαρύτητα που δύσκολα συναντά κανείς σε μία τόσο συμπαγή μορφή συνάφειας και γνώσης στον ελληνικό χώρο.
Σύντομο Βιογραφικό
Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Ξεκίνησε εργαζόμενος στις κινηματογραφικές ταινίες και στα τηλεοπτικά σήριαλ του πατέρα του Πάνου Γλυκοφρύδη κι αργότερα εργάστηκε ως β' βοηθός σκηνοθέτη στον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Παράλληλα, παρακολούθησε και μαθήματα κινηματογράφου στο (τότε) Δυτικό Βερολίνο. Μετά, σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμο «La Sapienza» της Ρώμης αλλά είχε ήδη ανακαλύψει την Πληροφορική την οποία ακολούθησε ως επαγγελματική ενασχόληση και όχι μόνο. Έτσι, ξεκίνησε να αρθρογραφεί σε περιοδικά κυρίως Ειδικού Τύπου δημοσιεύοντας και διηγήματα. Η νουβέλα «99.9% αληθινή ιστορία» κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό διηγημάτων Επιστημονικής Φαντασίας της «Anubis» το 1996.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Ο Επιβάτης», υποψήφιο για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στο περιοδικό «Διαβάζω», εκδόθηκε το 2006. Ακολούθησαν δύο συμμετοχές με διηγήματα στα συλλογικά βιβλία «Α όπως Αμερική» και «Το βιβλίο του Κακού». Το «Δέκα ώρες δυτικά» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του.
Συνέντευξη
1. Συγγραφέας, πληροφορικός ή κινηματογραφιστής; Τι κοινό έχουν όλα αυτά;
Το συγγραφέας δεν έχει κάτι κοινό με τα άλλα δύο. Τα χρησιμοποιεί. Η πληροφορική δίνει τη μέθοδο στην αφήγηση και τη δομή στο γραπτό. Ο κινηματογράφος τη γλώσσα. Αλλά ταυτόχρονα και τα δύο δίνουν την αισθητική.
Η πληροφορική έχει δύο αισθητικές. Η μία είναι των ανθρώπων της, που χωρίζεται σε σχεδόν άπειρες κατηγορίες, και η δεύτερη είναι της ίδιας ως επιστήμης. Η δεύτερη είναι που ενδιαφέρει εμένα. Στα πρώτα χρόνια της Πληροφορικής ήταν της μόδας να κρεμάνε motherboards στους τοίχους ως μετακάτι έργα τέχνης. Αργότερα, τώρα, που η Πληροφορική τελείωσε με το στάδιο του αξιοπερίεργου, ανακαλύφθηκε επιτέλους η αισθητική των μεθόδων, της πολυπλοκότητας, των matrix, και άλλων αληθινά άξιων πραγμάτων.
Ο κινηματογράφος εμπλέκεται στο γραπτό μου ως καθαρή εικονοποίηση. Δεν χρησιμοποιώ «κινηματογραφική γραφή», εικονοποιώ. Έχει τεράστια διαφορά. Αν ποτέ κάποιος θελήσει να κάνει τα βιβλία μου κινηματογραφικές ταινίες θα έχει ένα βασικό πρόβλημα: Ο σκηνοθέτης μπορεί και να μην χρειάζεται αφού η περιγραφή είναι απόλυτη και σιδερένια. Όχι, είναι χαζό αυτό που είπα, απλά έτσι όμως μπορώ να καταδείξω το μέγεθος της εικονοποίησης. Και το λέω αυτό τόσο ξεκάθαρα γιατί πίσω από τη γλώσσα υπάρχει τεχνική εικονοποίησης. Συγκεκριμένη.
Και υπάρχει λόγος γι αυτό: Προσπαθώ να παντρέψω δύο τέχνες. Αυτό ήθελα από πάντα. Όμως, εδώ υπάρχει πρόβλημα. Δεν έχω βρει ακόμη το μέτρο. Αλλά δεν μας πειράζει, ο χρόνος είναι με το μέρος μας.
2. Η πληροφορική μπορεί να γίνει η υπέρβαση της τέχνης στη λογοτεχνία με τα σημερινά ηλεκτρονικά δεδομένα [βλ. e-book, vook etc];
Η πληροφορική είναι η επιστήμη που δημιουργεί και συντηρεί τα εργαλεία που θέλουμε για να κάνουμε την υπέρβαση στις τέχνες. Άρα ναι, με αυτή την έννοια μπορεί να γεφυρώσει τέχνες. Δεν είναι δα κι η πρώτη φορά που γεφυρώνονται τέχνες.
3. Είστε πατέρας. Ποιες είναι οι τρεις συμβουλές που θα δώσετε στα παιδιά σας όταν μάθετε πως έχουν κάνει εγγραφή στο facebook?
Όχι όχι, δεν θα είναι τρεις. Συγγνώμη που δεν απαντώ ακριβώς στην ερώτηση αλλά δεν θα είναι τρεις. Θα τα πάρω από το χέρι, θα τα καθίσω στο γραφείο μου, και θα τους δείξω τι κάνω εγώ στο FaceBook σε όλο το μήκος των πράξεών μου εκεί. Χωρίς ψέματα! Τα παιδιά είναι διάφανα στο ψέμα.
Όμως, γι αυτό, (και θεωρώ πως αυτό είναι και το σωστό), ο άνθρωπος, για να χρησιμοποιήσει social media τέτοιου επιπέδου και εύρους όπως το FaceBook, πρέπει να φτάσει σε μια ηλικία που το σεξ θα του είναι κατανοητό. Όχι απαραίτητα εμπειρικά γνωστό, αλλά γνωσιακά γνωστό απολύτως. Και πρακτικά και συναισθηματικά.
Θα μου πείτε, γιατί από ολόκληρο το FaceBook επικεντρώθηκα στο σεξ; Μα γιατί το Κακό εκεί βρίσκεται. Οι Κακοί άνθρωποι που κυκλοφορούν στο FaceBook εκεί χτυπάνε. Γιατί το σεξ (ως από αιώνες από την ψυχολογία γνωστό) δεν έχει να κάνει με την σεξουαλική πράξη (μόνο), αλλά με τα συναισθήματα. Ο δήθεν τρυφερός και γλυκός τύπος που θα πλησιάσει ένα παιδί ετών 11, μπορεί απλά να θέλει να το απαγάγει για να το πουλήσει, κι όχι για να το κακοποίηση. Όμως, για ότι από τα δύο, το συναίσθημα θα χρησιμοποιήσει. Αν ο άνθρωπος (παιδί) λοιπόν ξεκινήσει να χρησιμοποιεί ένα social media σαν το FaceBook τότε που θα ισχύουν όσα είπα πριν, τότε ο Κακός θα γίνει αντιληπτός.
Πιστεύω λοιπόν, ότι η κατάλληλη ηλικία εκκίνησης χρήσης τέτοιων social media, είναι εκεί γύρω στο Γυμνάσιο. Έστω στην πρώτη γυμνασίου. Όχι πιο πριν.
Και επί του πρακτέου: Ο γιος μου αυτή τη στιγμή είναι 10 ετών. (Το μεγαλύτερο από τα τρία. Άρα αυτό μας ενδιαφέρει.) Κάποιοι συμμαθητές του έχουν μέχρι και iPhone! Όταν μου το ζήτησε, κάθισα, του έδειξα το δικό μου, και του εξήγησα τι κάνει αυτό το πράγμα που ως τηλέφωνο είναι το λιγότερο απ' όλα όσα κάνει. Και άρα γιατί αποκλείεται να του αγοράσω ένα ακόμη κι αν δεν χρειαζόταν να ξοδέψω τόσα πολλά λεφτά όσα κοστίζει για να του το αγοράσω.
Όταν στα παιδιά μιλάς, και εξηγείς, με αλήθειες και όχι με ψέματα, ακόμη κι αν δεν συμφωνούν, ακόμη κι αν νιώθουν πως τους χαλάς το χατίρι κι αυτό δεν τους αρέσει καθόλου μα καθόλου, κατανοούν. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο.
4. Hacking. Περιγράφετε μία τέτοια σκηνή στο βιβλίο σας "Ο Επιβάτης". Τι έχετε να πείτε για αυτό το θέμα στον αδαή κόσμο του διαδικτύου;
"Do not try this at home". Όπως λένε και στις Ηνωμένες Πολιτείες στην τηλεόραση όταν αυτό είναι να προβληθεί γίνεται στην πραγματικότητα αλλά για σκοπούς ντοκιμαντέρ ας πούμε.
Το συνειδητό φυσικό hack, αυτό δηλαδή όπου κάποιος προσπαθεί να εισβάλει συνειδητά σε κάποιον άλλον όχι δικό του υπολογιστή, (είτε προσωπικό υπολογιστή είτε σταθμό δικτύου είτε μηχανές διαμετακόμισης δεδομένων κλπ), είναι ποινικά διωκόμενη πράξη. Απλά πράγματα. Η Ελληνική Αστυνομία έχει συγκεκριμένη διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Απλά πράγματα δηλαδή. Έχεις να κάνεις με τον νόμο. Όπως αν ληστέψεις μια τράπεζα.
Το συγκεκριμένο λοιπόν hack που περιγράφω στον "Επιβάτη", συνέβη στην πραγματικότητα τρεις φορές. Το έπραξα τρεις φορές για να το δω. Να το προσομοιώσω και άρα να το περιγράψω να μη γράφω πράγματα για τα σκουπίδια. Και τις τρεις, είχα επικοινωνήσει με τα ιδρύματα στον οποίων τα υπολογιστικά συστήματα αλώνιζα όλη μέρα, και τους είχα ειδοποιήσει. Κι έτσι, δεν πήραν τηλέφωνο την Αστυνομία. (Αν με καταλάβαιναν βέβαια, γιατί από ότι μου είπαν αργότερα δεν με κατάλαβε κανείς... πράγμα φυσικό, δεν έκανα καμία ζημιά, γιατί ν' ασχοληθούν μαζί μου ακόμη κι αν μ' έβλεπαν...)
5. Apple & Windows. Μήπως το πρώτο είναι η ερωμένη και το δεύτερο η σύζυγος;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό. Δεν είναι λάθος αυτό που λέτε. Αλλά "Once you go Mac you never go back." λέει ένα ρητό. Οπότε αν ισχύει το ρητό, τότε κάποιοι μένουν για πάντα με την ερωμένη; Πολύ ρομαντικό...
6. Science fiction. Έχετε βραβευτεί για ένα τέτοιο κείμενο. Μπορούμε να το βρούμε ηλεκτρονικά κάπου; Υπάρχει Λογοτεχνία Επιστημονικής Φαντασίας στην Ελλάδα ικανή να μη χλευαστεί αλλά και να μη θεωρηθεί ελαφριά;
Ας ξεκινήσω απαντώντας στο πρώτο σκέλος:
Όχι. On line δεν υπάρχει. Είναι μία σκέψη να ανεβάσω on line σε epub ξεκλείδωτο αρχείο ή και pdf (επίσης ξεκλείδωτο) μόνο για ανάγνωση σε οποιοδήποτε μέσο αλλά όχι εκτυπώσιμο οπότε να μην αλλοιώνεται η GNU licence ελεύθερης διακίνησης, αλλά ακόμη θέλει σκέψη.
Δεύτερο σκέλος:
Ναι υπάρχει. Έχουν γραφτεί εκπληκτικά πράγματα. Στην Athens Voice πρότεινα την "Λήθη" του Νίκου Βλαντή. Τώρα, για ποιο λόγο θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα γραπτό του Νίκου Βλαντή ως ελαφρύ επειδή είναι SF δεν το γνωρίζω. Κάποια μυαλά μπορεί να το γνωρίζουν. Αλλά και παλιότερα υπάρχουν σημαντικότατα γραπτά. Δεν θ' αρχίσω εδώ να λέω ονόματα γιατί είναι πολλά όχι τίποτε άλλο. Αλλά υπάρχουν.
Αλλά να, ας δούμε κάποια σημεία όσον αφορά στην προκατάληψη περί SF στην Ελλάδα: Κάποτε κάποιος είχε πει στον Πέτρο Τατσόπουλο ότι γράφει SF. Κι ο Τατσόπουλος του είχε πει «Μην ξεχάσεις να υπολογίσεις την Μεσόγειο...» Κι αυτό νομίζω πως τα λέει σχεδόν όλα. Οι διαστημικοί/τεχνολογικοί μύθοι είναι τόσο ξένοι από τον παλιό (και αρχαίο αλλά δεν είναι το "αρχαίος" που μετρά τώρα εδώ) και άκρως Μεσογειακό (στα όρια του καθαρά Ανατολικού) Ελληνικού λαού, που η έννοια της SF σχεδόν δεν υφίσταται. Φανταστείτε λοιπόν έναν Κλασσικό (εν ζωή) Έλληνα συγγραφέα, τον Παύλο Μάτεσι ας πούμε, να γράψει ένα μυθιστόρημα ή διήγημα όπου ο ίδιος να το χαρακτηρίσει "science fiction". Χρησιμοποιώντας μάλιστα τον Αγγλοσαξονικό όρο, ούτε καν τον Ελληνικό "Επιστημονική Φαντασία". Προκαταβάλλοντας έτσι και όλον τον κόσμο του βιβλίου που σίγουρα θα περιμένει να μάθει για το καινούριο του έργο αλλά και τους αναγνώστες. Είναι δεδομένο ότι το έργο θα είναι Κλασσικά άρτιο, (ο Μάτεσις μια του έφερε η κουβέντα είναι Κλασσικά άρτιος ούτως ή άλλως), αλλά είμαι πραγματικά περίεργος να διαβάσω τις κριτικές. Όχι τις παρουσιάσεις, τις κριτικές.
Δεν είναι ότι οι Έλληνες δεν διαβάζουν science fiction. Διαβάζουν και μάλιστα πολύ. Έλληνες συγγραφείς science fiction δεν διαβάζουν. Γιατί θεωρούν πως ο διπλανός τους, ο συγγενής τους, ο αδερφός τους, ο Έλληνας δηλαδή, science fiction είναι αδύνατον να γράψει. Μπουζουκάκι και ουζάκι και ταβλάκι και φραπεδάκι και "τ' άστρα του Νοτιά", (αν και τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να εκλείπουν όλα αυτά), με το Science Fiction, είναι διαφορετικά σύμπαντα, όχι απλά πλανήτες.
7. Ποια εντυπωσιακή εξέλιξη -τεχνολογικά - πιστεύετε πως θα συμβεί στην καθημερινότητα μας τα επόμενα 30 χρόνια;
Το κυριότερο που πιστεύω αργά ή γρήγορα θα συμβεί είναι η κατάργηση του Έντυπου. Όχι η πλήρης κατάργηση. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Αλλά μαζικά ο κόσμος δεν θα διαβάζει έντυπα. Θα διαβάζει ηλεκτρονικά.
Επίσης πιστεύω πως θα μπορεί να διαβαστεί η σκέψη. Όχι απόλυτα. Ούτε πειστικά. Αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό.
Επίσης οι υπολογιστές θα είναι ενσωματωμένοι ακόμη και στο σώμα εάν το θέλει ο χρήστης και σίγουρα τα πληκτρολόγια και τα ποντίκια απλά δεν θα υπάρχουν.
Πολλά θα φορτίζονται από τον ήλιο.
Επίσης δεν θα υπάρχουν οπτικοί δίσκοι ή μαγνητικοί δίσκοι οποιασδήποτε χωρητικότητας. Θα υπάρχουν μόνο μνήμες σχεδόν αυξομειούμενης χωρητικότητας γιατί το πιθανότερο είναι να χρησιμοποιούν κβαντικές τεχνολογίες.
Προσωπικά θα ήθελα Ιατρικές προόδους. Σημαντικές. Αλλά πιστεύω πως αυτές θ' αργήσουν.
8. Παρατηρώ πως τώρα τελευταία γίνεστε ιδιαίτερα δημοφιλής στο facebook profile σας. Πιστεύετε πως είναι εύκολο να χειριστείτε την εικόνα σας σε έναν χώρο όπου έχουν πρόσβαση τόσο άνθρωποι που γνωρίζουν προσωπικά σας δεδομένα όσο και άνθρωποι που απλά γνωρίζουν τα βιβλία σας;
Όχι είναι πάρα πολύ δύσκολο. Το FaceBook (εγώ και οι friends μου εννοώ) μου φαινόμαστε σαν ένα 24ωρο μπαρ στο οποίο όλοι μας συχνάζουμε. Άλλοι λίγο άλλοι πολύ άλλοι είναι σαν να μένουν εκεί. Υπάρχουν στιγμές και ώρες που έχω μπει με καθαρό μυαλό συμμετέχοντας σε κουβέντες ή και χαβαλέδες με γέλια, και γύρω στις δυο ώρες μετά, έχω βγει με πολύ οινόπνευμα στο κεφάλι (καταναλωμένο δίπλα στο πληκτρολόγιό μου) και με ανθρώπους στο μυαλό που συνάντησα εκεί μέσα χωρίς να μπορώ να τους βγάλω.
Αυτό είναι μία επακριβής εικονική μεταφορά μιας πολύ όμορφης βραδιάς σ' ένα μπαρ νύχτα, άσχετα αν το πραγματικό μπαρ θα κρατήσει μέχρι και 5ωρα ή και βάλε ενώ το FaceBook (τουλάχιστον στην περίπτωσή μου) δεν θα ξεπεράσει ποτέ τις 2 ώρες. Όχι λόγο κάποιας δουλειάς, αλλά γιατί η ενεργή συμμετοχή μου δεν βαστά για παραπάνω. Συνήθως το έχω ανοιχτό σ' ένα tab στον browser μου ενώ ταυτόχρονα εργάζομαι πάνω στο οτιδήποτε ή ακόμη και γράφω. Έτσι ο κόσμος νομίζει πως είμαι μέσα με τις ώρες μιας που συχνά γυρνώ σ' αυτό το tab για να φύγει το μυαλό μου. Για να χαζέψω που λέμε.
9. Ποια είναι η εικόνα που έχετε εσείς για τα Social media & New media στον ελληνικό χώρο;
Ακόμη δεν έχουν αποκτήσει την δυναμική που μπορούν. Τα παραδοσιακά μέσα ακόμη αντιστέκονται και όχι άδικα. Αυτοί που θ' αναγκαστούν ν' αλλάξουν δουλειά δεν είναι δεδομένο πως θα μπορούν ανεξάρτητα αν θα το θέλουν ή όχι. Πάντως τα Ηλεκτρονικά Μέσα και το Internet είναι Φυσικός Εξελικτικός μονόδρομος. Και βέβαια και για την Ελλάδα.
10. 10 ώρες δυτικά. Το νέο σας βιβλίο. Αν και το έχω δεν πρόλαβα να το διαβάσω. Τι θέλετε να αγαπήσουμε σε αυτό το βιβλίο;
Την Αριάδνη. Και τους άλλους, αλλά την Αριάδνη κυρίως. Που πρέπει να ξεπληρώσει τον λογαριασμό για ένα κομμάτι του σημαντικότερου εγκλήματος στην Ιστορία της ανθρωπότητας.
Ανακοινώθηκε η ευρεία λίστα των υποψηφιοτήτων για το βραβείο Man Booker 2010
Ανακοινώθηκε χθες, 27 Ιουλίου 2010, η ευρεία λίστα των υποψηφιοτήτων για τα διεθνή λογοτεχνικά βραβεία Man Booker. Η κριτική επιτροπή κλήθηκε να επιλέξει 13 τίτλους από ένα σύνολο 138 μυθιστορημάτων.
Μέλος της επιτροπής δήλωσε χαρακτηριστικά: «Στη λίστα βρίσκονται 13 εξαιρετικά μυθιστορήματα, βιβλία τα οποία επιλέξαμε για την ποιότητά τους, χωρίς να λάβουμε υπ' όψιν μας το προηγούμενο συγγραφικό έργο των δημιουργών τους. Τα εν λόγω βιβλία, καλύπτοντας ευρύ γεωγραφικό πεδίο και θεματολογία, διηγούνται δυνατές ιστορίες, οι οποίες κάνουν το οικείο να φαντάζει ανοίκειο, αγκαλιάζοντας ένα πλούσιο φάσμα ιστορικών περιόδων αλλά και συναισθημάτων. Έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα προκαλέσουν αίσθηση και θα ψυχαγωγήσουν».
Οι εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα μεταφέρουν την είδηση με ιδιαίτερη χαρά, καθώς στους σπουδαίους συγγραφείς της ευρείας λίστας του βραβείου Man Booker συγκαταλέγονται δύο ξένοι πεζογράφοι των οποίων τα έργα στην Ελλάδα εκδίδονται από το Λογοτεχνικό μας Τμήμα: πρόκειται για τους διεθνώς αναγνωρισμένους συγγραφείς Πήτερ Κάρεϊ και Ντέιβιντ Μίτσελ.
Ο Πήτερ Κάρεϊ είναι μάλιστα ο ένας εκ των μόνο δύο συγγραφέων στους οποίους το βραβείο έχει απονεμηθεί δύο φορές στην ιστορία του. Αρχικά, το 1988 για το βιβλίο του «Όσκαρ και Λουσίντα» και, εν συνεχεία, το 2001 για την«Αληθινή ιστορία της συμμορίας Κέλι» (Ελληνικά Γράμματα, 2002). Το 1985, το βιβλίο του «Illiwhacker» είχε συμπεριληφθεί στη βραχεία λίστα των υποψήφιων προς βράβευση βιβλίων, ενώ η «Κλοπή: Μια ερωτική ιστορία»(Ελληνικά Γράμματα, 2006 ) συμπεριλήφθηκε στην ευρεία λίστα του Man Booker Prize το 2006. Τελευταίο βιβλίο του, στα ελληνικά, είναι το μυθιστόρημα «Ο παράνομος εαυτός του» (Ελληνικά Γράμματα, 2009)
Ο Ντέιβιντ Μίτσελ ήταν υποψήφιος για τα μυθιστορήματά του «number9dream» το 2001 και, πιο πρόσφατα, το 2004, «Ο άτλας του ουρανού» (Ελληνικά Γράμματα, 2007). Το 2008, από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα κυκλοφόρησε το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά του «Μαύρος κύκνος».
Η βραχεία λίστα των υποψηφιοτήτων του Man Booker Prize για το 2010 θα ανακοινωθεί την Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου σε συνέντευξη Tύπου, η οποία θα δοθεί στα κεντρικά γραφεία της επιτροπής των βραβείων στο Λονδίνο. Το όνομα του τελικού νικητή θα γνωστοποιηθεί στις 12 Οκτωβρίου.
Το βραβείο Man Booker Prize for Fiction, το οποίο χαρίζει στον κάτοχό του διεθνή αναγνώριση, συνοδεύεται από αμοιβή ύψους 50 χιλιάδων λιρών. Καθένας από τους έξι συγγραφείς της βραχεία λίστας, συμπεριλαμβανομένου του νικητή, θα λάβει το ποσό των 2,5 χιλιάδων λιρών και μια ειδικά σχεδιασμένη συλλεκτική έκδοση του βιβλίου του.
Τα best seller του 2010 για την Ωκεανίδα
Αλιέντε Ιζαμπέλ
Το νησί κάτω από τη θάλασσα
«Χόρευε, χόρευε, Σαριτέ, γιατί ο σκλάβος που χορεύει είν’ ελεύθερος… όσο χορεύει...»
|
|
| |||||||||||||||
|
|
| |||||||||||||||
|
|
| |||||||||||||||
|
|
| |||||||||||||||
|
|
| |||||||||||||||
|
|
| |||||||||||||||
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Προσαρμοσμένη αναζήτηση