Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Συνοδοιπόρος στο βιβλίο που διαβάζω (Ξίφιρ Φαλέρ)

Σήμερα επισκέφτηκα το βιβλιοπωλείο της φίλης μου, όχι δεν έκανα κάποια αγορά.... Απλά, αντάλλαξα απόψεις με άλλους "θαμώνες" για τα βιβλία που διαβάζουμε. Μια φίλη που διαβάζει το ίδιο βιβλίο με εμένα (Ξιφίρ Φαλέρ, Α. Κακούρη), επισήμανε πως εκείνη ψάχνει και στο internet για τα ιστορικά πρόσωπα που αναφέρει η συγγραφέας, για περισσότερες πληροφορίες. Και βέβαια, πως είναι κουραστικό αυτό το πισωγύρισμα των σελίδων για να βρεις την σημείωση.
Αλλά αξίζει τον κόπο. Η γραφή και η πλοκή σε ανταμείβουν.

PhοτοRaid ’09

12κλικ 12θέματα 12ώρες 12νικητές 12βραβεία
Διαγωνισμός Αναλογικής Φωτογραφίας
Αθήνα 9 - 10 Μαΐου 2009

Η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Διάδραση διοργανώνει για πρώτη φορά στην Αθήνα το PhotoRaid στο πλαίσιο των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων του Athens Fringe Festival.
Πρόκειται για ένα διαγωνισμό που απευθύνεται σε επαγγελματίες αλλά και σε ερασιτέχνες φωτογράφους από όλη την Ελλάδα, ανεξαρτήτως ηλικίας, με μοναδική προϋπόθεση - ενάντια στις απαιτήσεις των καιρών - την ύπαρξη αναλογικής φωτογραφικής μηχανής (όχι απαραίτητα επαγγελματικής).
Οι συμμετέχοντες πρέπει σε διάστημα 12 ωρών να φωτογραφήσουν 12 θέματα σε ένα φιλμ 12 στάσεων. (Ένα κλικ ανά θέμα)
Η θεματολογία ανακοινώνεται την ημέρα του διαγωνισμού ενώ για να λάβει κανείς μέρος δεν απαιτείται τόσο τεχνική γνώση όσο αυτοσχεδιασμός και φαντασία. Η διασκέδαση και η δημιουργικότητα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το PhotoRaid.
Η ιδιαιτερότητα του διαγωνισμού έγκειται στο ότι οι νικητές αναδεικνύονται κατόπιν ψηφοφορίας από τους ίδιους τους συμμετέχοντες και όχι από κριτική επιτροπή.
Η καλύτερη συμμετοχή θα κερδίσει ένα ταξίδι για δύο άτομα στην Ευρώπη, ενώ oι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ προσφέρουν 12 φωτογραφικά λευκώματα του Νίκου Οικονομόπουλου στους νικητές. Επίσης, οι βραβευμένες φωτογραφίες θα εκτεθούν στο πλαίσιο του Athens Fringe Festival, τον ερχόμενο Ιούνιο στην Τεχνόπολη.
Αντίστοιχα PhotoRaid διοργανώνονται και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης ενώ φέτος για πρώτη φορά γίνεται στην Αθήνα.
Η συμμετοχή στο PhotoRaid’09, κοστίζει 28 ευρώ.
Οι εγγραφές θα ξεκινήσουν από Τετάρτη 29 Απριλίου στον Πολυχώρο Μεταίχμιο και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Πρόγραμμα
Σάββατο 9 Μαΐου 2009
09:00 Δηλώσεις συμμετοχής και εγγραφές. Πολυχώρος εκδόσεων Μεταίχμιο. Ιπποκράτους 118 & Τσιμισκή, Αθήνα.
09:30 Λήξη υποβολής συμμετοχών / Ανακοίνωση του προγράμματος
09:45 Ανακοίνωση των πρώτων 4 θεμάτων/
 Παραλαβή των φιλμ από τους διοργανωτές (Έγχρωμο αρνητικό 35mm, ISO 100)
10:00 Έναρξη του PhotoRaid ’09. Οι φωτογράφοι
ξεκινούν το κυνήγι στους δρόμους της πόλης ή όπου αλλού επιλέξουν.
13:30 Συνάντηση και ανακοίνωση των επόμενων 4 θεμάτων. Μουσείο Μπενάκη. Κεντρικό κτίριο (Κουμπάρη & Βασ. Σοφίας)
17:30 Συνάντηση και ανακοίνωση των τελευταίων 4 θεμάτων. Καφέ ΠΟΛΙΣ (Aίθριο - Στοά τού Βιβλίου.
Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, 
Αρσάκειο Μέγαρο)
22:00 Επιστροφή στον Πολυχώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο και παράδοση των φιλμ στους διοργανωτές.
Κυριακή 10 Μαΐου 2009 

18:00 Συγκέντρωση των συμμετεχόντων στον Πολυχώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο.
Όλες οι φωτογραφίες από το Photo Raid θα βρίσκονται αναρτημένες σε κοινή θέα προς αξιολόγηση.
Ψηφοφορία για την ανάδειξη των καλύτερων φωτογραφιών ανά θέμα και ψηφοφορία για την καλύτερη συμμετοχή
22:00 Ανακοίνωση νικητών - Απονομή βραβείων – Πάρτυ 
 Πληροφορίες
Καμίλο Νόλλας / Διάδραση 6932 495 695 www.diadrasi.orgΕκδόσεις Μεταίχμιο - Πολυχώρος (Iπποκράτους 118, Αθήνα). Τηλ: 211 300 3580. E-mail: polychoros@metaixmio.gr

Ποίηση



Μαρία Καρδάτου
Αβλαβής διέλευση

εκδ Νεφέλη





Η ΠΟΛΗ
Ἡ πόλη δὲ θὰ ἀντέξει
Τόσες ἀνασκαφὲς
Τόσες ἀλλαγὲς
Τόσες πορεῖες πάνω της
Τόσα νερὰ ὑπόγεια
ὑποθαλάσσιες ἀρτηρίες
καὶ ἐκσκαφὲς ἀναμνήσεων
Τόσα δηλητήρια
κι αὐτοκίνητα νὰ φεύγουν
καὶ νὰ ἔρχονται δίχως διέξοδο
καὶ φωνὲς καὶ παρακλήσεις
Καὶ τραῖνα καὶ ἐκτροχιασμοὺς
πάνω στὸ σῶμα της
γιὰ ἕνα κέρμα
γιὰ ἕνα φῶς ποὺ ἔσβησε
γιὰ ἕνα μήνυμα ποὺ δὲν ἐλήφθη
Ἡ πόλη εἶσαι ἐσὺ
Πόσο νὰ ἀντέξεις

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΔΑΤΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αγγλική λογοτεχνία και παράλληλα έκανε σπουδές στην ιταλική και ρωσική γλώσσα. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση.
Κυκλοφόρησε τις ποιητικές συλλογές «Ερωτικός ένοικος» (1987), «Το αγκίστρι» (1994), «Αερολέσχη» (1997), «Ούτε δροσιά» (2002) και το παιδικό βιβλίο «Τό πικρό λουλούδι του καπνού» (1992).
Ποίηματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ελληνικά και αμερικανικά λογοτεχνικά περιοδικά και συμπεριληφθεί σε ανθολογίες. Μια επιτομή από τη συλλογή «Το αγκίστρι» κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση από την κ. Darlene Fife* (West Virginia, 1997), ενώ ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και στα γαλλικά. Επίσης η Darlene Fife μετέφρασε από την «Αερολέσχη» τα «Ποιήματα της Θεσσαλονίκης», που κυκλοφορούν σε δίγλωσση έκδοση, και τη συλλογή «Ούτε δροσιά».
* Η Darlene Fife είναι εκδότρια και μεταφράστρια στο Lewisburg, WV.
[14/04/2009]

Ο ζοφερός μικρόκοσμος μιας επαρχίας

Tο Παιδί του Oκτώβρη
Φιλίπ Μπεσόν

εκδ Καστανιώτη

Τον Οκτώβρη του 1984, η Γαλλία συγκλονίζεται από μια υπόθεση που ακόμη ως σήμερα είναι γνωστή ως «η υπόθεση του μικρού Γκρεγκορί»: ένα τετράχρονο αγοράκι βρίσκεται πνιγμένο και δεμένο χειροπόδαρα σε κάποιο ποτάμι, σ' ένα μικρό χωριό. Δεν φέρει σημάδια βίας ούτε κακοποίησης. Οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο θύτης ήταν πρόσωπο οικείο στο παιδί. Ποιο πρόσωπο όμως ακριβώς; Σε μια τόσο μικρή και κλειστή κοινωνία, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και όλοι είναι πιθανοί ένοχοι, με πρώτους τους ίδιους τους συγγενείς του παιδιού. Οι έρευνες ξεκινούν, η υπόθεση παίρνει τεράστιες διαστάσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καραδοκούν, την εκμεταλλεύονται όσο γίνεται περισσότερο, η δικαιοσύνη αποδεικνύει τις αδυναμίες της και η κοινή γνώμη διψά για έναν ένοχο.
Χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική αφήγηση, άλλοτε ουδέτερη, σχεδόν δημοσιογραφικού χαρακτήρα σε ό,τι αφορά την εξιστόρηση των γεγονότων, και άλλοτε σπαρακτική, σε πρώτο πρόσωπο, ο Φιλίπ Μπεσόν σκιαγραφεί το ζοφερό μικρόκοσμο μιας επαρχίας με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά που συναντά κανείς απανταχού σε παρόμοιες κοινωνίες: χαμηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο, εμπάθεια, θρασυδειλία, μικροψυχία, μνησικακία, απωθημένα, δίψα για εκδίκηση. Χαρακτηριστικά «ανθρώπινα», τα οποία πολύ συχνά φαίνεται ότι βρίσκουν για εξιλαστήριο θύμα τους την ίδια την αθωότητα.
Βιβλιογραφία
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
Ο αδελφός του, 2004
Όταν έφυγαν οι άντρες, 2002

Βιβλιοπαρουσίαση

"Τα Πετράλωνα κάποτε. Τα Πετράλωνα που ζήσαμε"

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ παρουσιάζει το βιβλίο του Δημήτρη Λιβιεράτου, με θέμα την ιστορία των Πετραλώνων, τα προπολεμικά και μεταπολεμικά χρόνια.

Ελάτε να συζητήσουμε για τη γειτονιά μας, τα τοπωνύμια, τους ανθρώπους, τις συνήθειες, τις δουλειές, τα παλιά εργοστάσια, την συνοικία του Ασύρματου, το λόφο του Φιλοπάππου.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι :
Δημήτρης Λιβιεράτος
Χρήστος Φουρίκης
Σταυρούλα Ψυχογιοπούλου
Επικοινωνία
barriofilopappou@gmail.com
210 3467630
Δευτέρα 4 ΜαΪου, στις 7μμ στο μπαρ Βραζιλιάνα. Πλατεία Μερκούρη, Α'

Συμφιλίωση με το παρελθόν

εκδ Άγκυρα,
Η επιστολογράφος επικοινωνεί με την άγνωστη σύζυγο του εραστή της μέσα από ανεπίδοτα γράμματα. Απόφαση ώριμη που πάρθηκε ύστερα από χρόνια, όταν οι μάσκες έπεσαν και το βλέμμα φανερώθηκε γυμνό στον καθρέφτη. Οι αποστάσεις μέσα στο χρόνο μικραίνουν και το φάντασμα της άγνωστης συζύγου μεταμορφώνεται από εφιάλτη σε όνειρο. Είναι η στιγμή της συμφιλίωσης με το παρελθόν που εκφράζεται μέσα από την αποδοχή. "Αν αγαπάς πραγματικά, μπορείς ν' αποδεχτείς το σκοτάδι, να ξεχάσεις έστω για λίγο ότι η ερωτική σχέση δεν είναι πάντα σχέση εξουσίας. Κι επιπλέον ότι δεν είναι αιώνια και μένει πάντα ημιτελής. Όπως τα αγαπημένα βιβλία". Μέσα από την πρωτοπρόσωπη-εξομολογητική γραφή αποκαλύπτεται ότι όσο κι αν αγαπιέσαι θα μένεις ανικανοποίητος. Για να φτάσεις στη συμφιλίωση με τον εαυτό σου, θα χρειαστεί να περάσεις μέσα από τη δοκιμασία, που θα σε οδηγήσει στην αποδοχή.

Επανάσταση

MARILYN YALOM
O ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΓΥNAIΚΩΝ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΕΣ, ΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΕΣ ΑΦΗΓΟΥΝΤΑΙ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ αποκαθιστά στην ιστορία τη φωνή των γυναικών που υπήρξαν μάρτυρες της Γαλλικής Επανάστασης. Αυτές οι γυναίκες μας αφήνουν μιαν ανεκτίμητη κληρονομιά – περίπου ογδόντα αφηγήσεις όσων είδαν και βίωσαν. Από τη δεκαεξασέλιδη μαρτυρία της Χήρας Μπωλ, συζύγου του δεσμοφύλακα της Μαρίας-Αντουανέττας στη διάρκεια της φυλάκισής της, μέχρι τα δεκάτομα απομνημονεύματα της παραγωγικής συγγραφέως Κυρίας Ντε Ζανλί, οι ιστορίες τους περιγράφουν πώς συμμετείχαν, ατομικά και συλλογικά, στο επαναστατικό έπος, καθώς και πώς κατάφεραν μερικές φορές να χειριστούν επιδέξια ένα πολιτικό σύστημα πού ήταν σχεδιασμένο για να τις αποκλείει. Οι συγγραφείς απομνημονευμάτων του Καιρού των καταιγίδων περιγράφουν την ενεργό συμμετοχή τους υπέρ της Επανάστασης, στη διάρκεια της πορείας της, ή, συχνότερα, την αντίθεσή τους σε αυτήν.
Η Μαίριλυν Γιάλομ, μετά από πολυετή ερευνά της στις βιβλιοθήκες όλου του κόσμου, εστιάζει σε αυτές τις γυναίκες που έγραψαν τα πιο ξεχωριστά χρονικά: στην γκουβερνάντα των βασιλικών γόνων, στην υπηρέτρια της Μαρίας-Αντουανέττας κατά τις τελευταίες μέρες της, στην αδερφή του Ροβεσπιέρου, Σαρλότ, σε μια χωρική από τη Βαντέ που πολέμησε ή ίδια ντυμένη με ανδρικά ρούχα, σε μια μαρκησία που στη διάρκεια της Επανάστασης έφυγε αυτοεξόριστη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και, βεβαίως, στην Κυρία Ρολάν, ή αυτοβιογραφία της οποίας γοητεύει τους αναγνώστες εδώ και δύο αιώνες.
Αριστοκράτισσες και αστές, φιλοβασιλικές και δημοκρατικές, ακόμη και οι ελάχιστες χωρικές που αφηγήθηκαν τις εμπειρίες τους, συνδέονται όλες μεταξύ τους μ' έναν κοινό εφιάλτη. Οι μαρτυρίες τους επιβεβαιώνουν το κόστος που έχουν στην ανθρώπινη ψυχή οι ριζοσπαστικές κοινωνικές αλλαγές. Τα περισσότερα από αυτά τα κείμενα, γραμμένα με πάθος και οδύνη, ήταν μέχρι πρόσφατα γνωστά μόνο σε έναν περιορισμένο κύκλο ειδικών.
«Το πώς θυμήθηκαν και κατέγραψαν την Επανάσταση οι γυναίκες που έγραψαν απομνημονεύματα, είναι το κεντρικό θέμα τούτου του βιβλίου. Θα εστιάσω στο τι επέλεξαν να θυμηθούν και στο πώς μετέτρεψαν τις αναμνήσεις τους σε απομνημονεύματα. Καθώς αμφιταλαντεύονταν μεταξύ της δημόσιας ιστορίας, που είχε ήδη καταγραφεί από πολλούς άλλους, και της ιδιωτικής ιστορίας, που ανήκε σε καθεμιά τους ατομικά, αυτές οι γυναίκες ύφαναν τον δικό τους ιστό. Όποια κι αν ήταν η αλήθεια σχετικά με τις δραστηριότητές τους στη διάρκεια της Επανάστασης, παρουσιάζουν τον εαυτό τους όπως επιθυμούν να τις θυμούνται οι επόμενες γενιές. Ήταν ο τρόπος τους να διεκδικήσουν μια θέση στο επικό δράμα που ήδη είχε αποσιωπήσει τις κύριες πρωταγωνίστριές του. [...]» Καθεμία από τις αφηγήσεις γεγονότων στα οποία υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες έχει τις ρίζες της και ατή δημόσια και την ιδιωτική ιστορία. Όλα αυτά τα κείμενα, ακόμη και τα πιο ταπεινά ή τα πιο εγωκεντρικά, συνιστούν υβριδικά χρονικά πού παρακολουθούν τη σύγκλιση του προσωπικού με το εθνικό πεπρωμένο. Και σχεδόν όλες οι συγγραφείς αναφέρονται όχι μόνο στην περίοδο από το 1789 ώς το 1795, αλλά και στα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων αυτές οι γυναίκες εσωτερίκευσαν την Επανάσταση, την αφομοίωσαν στην ταυτότητά τους και την οικειοποιήθηκαν, προκειμένου να δημιουργήσει ή καθεμία τη δική της επαναστατική μυθολογία.»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Προσαρμοσμένη αναζήτηση