... τότε που Τούρκοι και Ρωμιοί ...

Καιρός για θαύματα
ΑΚΡΙΒΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
εκδ Κέδρος

Τρεις Έλληνες ψάχνουν στα παράλια της Τουρκίας να βρουν έναν κρυμμένο θησαυρό, τα παλιά αίματα της καταγωγής τους και καινούριες αγάπες. Πολύ γρήγορα η εκδρομή θα μετατραπεί σε εφιάλτη και ένα απ’ αυτά που ζητούν είναι γραφτό, για καλή τους τύχη να μη το ανακαλύψουν ποτέ.
Στο μεταξύ δυο Τούρκοι αναλαμβάνουν να τους γνωρίσουν την ιστορία της περιοχής: ένας μυστηριώδης γέρος που τους διηγείται τον πόλεμο του ΄22, όπου και ο ίδιος πήρε μέρος, και μια κοπέλα που θα τους ξεναγήσει στα αρχαιολογικά και τα άλλα αξιοθέατα της Ερυθραίας, των Βουρλών, της Σμύρνης και της Μανισά. Όλο αυτό το διάστημα ένα παλιό ημερολόγιο μαρτυράει την παρουσία του ελληνισμού σ’ αυτά τα χώματα από την αρχαιότητα ως τις μέρες της μικρασιατικής καταστροφής και μια ουράνια φωνή ξεφυλλίζει προς τα πίσω μία προς μία τις σελίδες της ζωής της, μέχρι να φτάσει στις αρχές του περασμένου αιώνα, τότε που Τούρκοι και Ρωμιοί το μαχαίρι το είχαν «μονάχα για να κόβουν ψωμί.»

Η ελληνική πεζογραφία συνεχίζει την παράδοση γύρω από το κορυφαίο ιστορικό γεγονός του 20ου αιώνα, τη Μικρασιατική καταστροφή, με καινούρια όμως τώρα διάθεση και οπτική: πώς βίωσαν τον πόλεμο του 1922 οι ίδιοι οι Τούρκοι, αλλά και πώς ο ένας λαός βλέπει τον άλλο ενόψει της ευρωπαϊκής «συναδέλφωσης».
Η κατάληξη είναι πάντοτε το ίδιο βασανιστικό ερώτημα: Τούρκοι και Έλληνες· καρντάσηδες ή μήπως φίλοι από ανάγκη, δηλαδή λυκόφιλοι;

Η διάλεξη του Ι.Yalom

Διάλεξη του Αμερικανού ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής Ίρβιν Γιάλομ, που έγινε διάσημος στην Ελλάδα με τα μπεστ σέλλερ βιβλία "Όταν έκλαψε ο Νίτσε", "Ο Δήμιος του Έρωτα", "Στο Ντιβάνι" και πολλά άλλα, παρέστη, στις 31 Μαρτίου, στο Μέγαρο Μουσικής, σε προγραμματισμένη διάλεξη με θέμα το άγχος του θανάτου.
Ο Ίρβιν Γιάλομ, ξεκίνησε την διάλεξή του, με τίτλο "Με το βλέμμα στον ήλιο : ξεπερνώντας τον τρόμο του θανάτου" εμπνευσμένος από μια ρήση του 17ου αιώνα που λέει ότι "τον ήλιο και τον θάνατο δεν μπορείς να τον κοιτάξεις κατάματα".
Το φαινόμενο Γιάλομ στην Ελλάδα, συγκέντρωσε 3.000 αναγνώστες και θαυμαστές του στο Μέγαρο Μουσικής και αρκετές εκατοντάδες που δεν μπόρεσαν να βρουν θέση μέσα στην αίθουσα κι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.
Ο μεταφραστής των βιβλίων του, Γιάννης Ζέρβας, επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής παρουσιάζοντας τον Αμερικανό ψυχοθεραπευτή και κατεξοχήν εκπρόσωπο της Αμερικανικής υπαρξιακής σχολής, είπε ότι με το έργο του ο Ίρβιν Γιάλομ κατάφερε να εκλαϊκεύσει την ακαδημαϊκή του γνώση και πως το θεωρητικό και λογοτεχνικό του έργο είναι μείζον, γραμμένο σε μια γλώσσα απλή και κατανοητή αλλά καθόλου απλοϊκή.
"Έχεις την αίσθηση" είπε ο Γ. Ζέρβας πριν πάρει το λόγο ο Ι. Γιάλομ, "ότι τα βιβλία του δεν διδάσκουν γενικά αλλά ειδικά εσένα που τα διαβάζεις εκείνη την ώρα. Η στάση του ψυχοθεραπευτή Γιάλομ είναι ψυχοδυναμική και όχι ψυχαναλυτική. Η σχέση του με τον θεραπευόμενο είναι κάποιες στιγμές σε ισότιμη βάση, στο μέτρο βέβαια που δεν θίγει την θεραπεία. Είναι, όπως λέει ο ίδιος , ένας συνταξιδιώτης της ζωής".
'Έχει γραφεί ότι η επιτυχία του Ίρβιν Γιάλομ στο κοινό , ίσως υποδηλώνει την ανάγκη των ανθρώπων για κάποιους οδηγούς αντιμετώπισης των συγκρούσεων καθώς και την ρευστότητα των σύγχρονων κοινωνικών δεσμών.

... ακούνε τις κραυγές...

Τόνια Α. Μανιατέα
ΣΜΥΡΝΗ 1922«... κι αρχίνισεν η σφαή κι ηπήρεν το φευγιό...»
εκδ Νεφέλη

«… Σαν και να ’πεσε µπόµπα στην προκυµαία και σιώπασε τα πάντα. Όλοι οι στοιβαγµένοι έπαψαν και τις ανάσες των ακόµα για ν’ ακούσουν ό,τι ’ρχούντανε απ’ τα τζιέρια τσι Σµύρνης. Μια γιοµάτη παραλιακή, µα θα ’ντουσταν και τρακόσες χιλιάδες αθρώποι κειδανά, σα να βάρεσε σιωπητήριο, µείνανε µε µιας άφωνοι πλάι στη θάλασσα, ν’ ακούνε τις κραυγές εκείνων που δεν είχανε προλάβει ν’ αφήκουν τα σπιτικά των, για είχανε τρυπώσει σε τίποτα εκκλησιές κι αποθήκες και τώρα καιούντουσταν ζωντανοί. Κι ηρχούντουσταν από µέσα κι οι θόρυβοι απ’ τις σκεπές των χτισµάτων πο ’πεφταν η µια µετά την άλληνε, κι ηρχούντουνε και το τσιτσίρισµα των ξύλων απ’ τις δοκούς π’ εγενούντουσταν στάχτη κι ηρχούντουνε κι η τσίκνα απ’ τσι καµένοι τσ’ αθρώποι…»
Οι δραµατικές σκηνές της σφαγής και του κυνηγητού των προσφύγων του ’22 αναβιώνουν µέσα από την περιπέτεια της αστικής σµυρναίικης οικογένειας Αντωνιάδη. Παράλληλα µε την ταπεινωτική ήττα του ελληνικού στρατού στο µέτωπο της Μικρασίας και λίγες µόνο µέρες πριν την ολέθρια εµφάνιση Τσετών και Τούρκων στρατιωτών στην πρωτεύουσα της Ιωνίας, ο πληθυσµός της Σµύρνης εξακολουθεί να πιστεύει στο θαύµα, που δεν ήρθε ποτέ. Εκατοµµύρια πρόσφυγες εγκαταλείπουν τα πατρογονικά τους και αναζητούν προστασία στη µάνα-Ελλάδα. Κι εδώ, τους περιµένει ένα νέο κυνηγητό…
Η ιστορία των Αντωνιάδηδων θα µπορούσε να είναι η ιστορία κάθε ρωµαίικης οικογένειας, που πλήρωσε µε αίµα την εθνική µαταιοδοξία, τα συµµαχικά παιχνίδια και εντέλει, την αχρηστία ενός παγκόσµιου συστήµατος, που «αφεντεύει», διαχρονικά, χωρίς συστολές και φραγµούς. Οι απλοί άνθρωποι δεν είναι µονάδες. Είναι αγέλες, που εξυπηρετούν ατοµικές βλέψεις και ατοµικά συµφέροντα κι ως τέτοιες, επιστρατεύονται, διώκονται και πληρώνουν. Έτσι ακριβώς, όπως έγινε µε τους Αρµένηδες, τους Μικρασιάτες, τους Παλαιστίνιους, τους Ιρακινούς…

Τόνια Α. Μανιατέα Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, πριν από 41 χρόνια. Σπούδασε ∆ηµοσιογραφία και Θέατρο. Παραµένει πιστή υπηρέτις του πρώτου και φανατική λάτρις του δεύτερου. Μαθήτευσε σε οικονοµικές και πολιτικές εφηµερίδες. Εργάστηκε επί σειρά ετών στις εφηµερίδες Ελεύθερος Τύπος και Έθνος, συνεργάστηκε µε την Πρώτη, την Ελευθεροτυπία, την Απογευµατινή και το Ποντίκι. Αµετανόητη υπέρµαχος της έντυπης δηµοσιογραφίας, αξιολογεί ως «χρήσιµη εµπειρία» την περιοδική ενασχόλησή της µε την τηλεόραση. Σήµερα, εργάζεται ως ελεύθερη-πολιτική ρεπόρτερ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και ως διορθώτρια κειµένων σε εφηµερίδες. Στα 20 της, συνέγραψε την ποιητική συλλογή Κρίσης Ώρα και στα 26 της, εξέδωσε τη φιλοσοφική πραγµατεία Ευτυχώς, πέθανα. Το ΣΜΥΡΝΗ 1922, «... κι αρχίνισεν η σφαή κι ηπήρεν το φευγιό...», είναι το πρώτο της ιστορικό µυθιστόρηµα.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

HOTEL ZOO 2009 – ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΖΩΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΕΩΣ 30.06.09

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ATHENS VOICE

Η ζωολογική λογοτεχνία είναι παλαιότατη, αχανής και ποικίλη. Σε ευσεβιστική, λαϊκή ή έντεχνη αφήγηση, ρεαλιστική ή αλληγορική εκδοχή, ο ζωομορφισμός στην τέχνη της αφήγησης έχει αφήσει έντονα χνάρια: Όμηρος, Παλαιά Διαθήκη, Αίσωπος, Λα Φοντέν, Λόντον, Μπλέικ, Πόου, Βερν, Μέλβιλ, Κάφκα, Χεμινγουέι, Όργουελ, Μπόρχες, Ιονέσκο, Κορτάσαρ, Πελέβιν, αλλά και Ροΐδης, Μητσάκης, Λασκαράτος, Καρκαβίτσας, Κόντογλου, Πεντζίκης, Τσίρκας, κ.ά.Φυσικά μια ιστορία με ζώα δεν εξαντλείται στην τρέχουσα αστική ζωοφιλία, ειδικά στις μέρες μας, με την εξαφάνιση σπάνιων ειδών της πανίδας, τα πειραματόζωα ή τα μεταλλαγμένα ζώα. Φωτεινή ή ζοφερή χροιά, δραματικός ή ειρωνικός τόνος, φαντασιωτικό ή ρεαλιστικό πλαίσιο είναι απλώς αφορμές ώστε να καθρεφτιστούμε και να μιλήσουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο.Αυτό είναι το νέο πλαίσιο γραφής του Hotel 2009, μια ιστορία όπου θα πρωταγωνιστούν ζώα. Για τέταρτη συνεχή χρονιά, διαδοχικά, μετά το Hotel Βιζυηνός, Μετανάστευση και Internet, το Hotel Zoo. Σ’ αυτό το νέο λογοτεχνικό παιχνίδι συμμετέχουν οι πεζογράφοι Άντζελα Δημητρακάκη, Ισίδωρος Ζουργός, Δημήτρης Σωτάκης, Κώστας Γκαζής (ο νικητής του Hotel Internet), ενώ το όλο εγχείρημα θα φωτίσει από θεωρητική σκοπιά η κριτικός λογοτεχνίας Λίνα Πανταλέων.Η εκδότρια Άννα Πατάκη και ο Μισέλ Φάις, κατά τα ειωθότα, θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση των έξι καλύτερων ζωολογικών ιστοριών.Δεκτές γίνονται συμμετοχές που θα έχουν ημερομηνία αποστολής έως την 30ή Ιουνίου 2009 (σφραγίδα ταχυδρομείου). Τέλη Σεπτεμβρίου θα ανακοινωθεί ο βραχύς κατάλογος των 12 διακριθέντων. Αρχές Νοεμβρίου, σε ειδική εκδήλωση, θα παρουσιαστεί ο συλλογικός τόμος των 6+4 διηγημάτων, όπου θα μάθουμε και το όνομα του βραβευμένου διηγηματογράφου.Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όσοι δεν έχουν εκδώσει πεζογραφικό βιβλίο. Τα διηγήματα πρέπει να είναι σε έντυπη μορφή, δακτυλογραφημένα με μονό διάστιχο και να συνοδεύονται από CD (κι όχι δισκέτα) με το κείμενο σε ηλεκτρονική μορφή. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να στείλουν κείμενα των 5.000-7.000 λέξεων, καθώς και ένα ευσύνοπτο βιογραφικό τους με στοιχεία επικοινωνίας, ταχυδρομικά στις Εκδόσεις Πατάκη στη διεύθυνση Παναγή Τσαλδάρη 38, 104 37 Αθήνα, με την ένδειξη «Για το διαγωνισμό διηγήματος», υπόψη του κου Γιώργου Πάντσιου (τηλ. 210.52.05.651, 210.36.50.051).

Συμμετοχές έως 30.06.09

Χορηγός επικοινωνίας:

Athens Voice

Εκδόσεις Πατάκη

Διαγωνισμός Ποίησης Βόλου

4ος Διαγωνισμός Ποίησης Βόλου

Το Ωδείο Φουντούλη διοργανώνει τον 4ο Διαγωνισμό Ποίησης Βόλου,στον οποίο μπορούν να λάβουν μέρος ενδιαφερόμενοι κάθε εθνικότητας, ενήλικες, μαθητές, ακόμη και παιδιά.Ο Διαγωνισμός καλύπτει όλες τις κατηγορίες ποίησης και στιχουργικής.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέχρι 10 Απριλίου 2009.

Πληροφορίες στο τηλέφωνο 24210 39930 κ. Ζωή Ναούμ,

καθημερινά 6.30 - 8.30 μ.μ.,

e-mail: info@foudoulis.gr

web page: www.foudoulis.gr/poetry

Πελοποννησιακός πόλεμος

Ακλόνητος Βράχος
ΝΙΚΑΣΤΡΟ ΝΙΚΟΛΑΣ
Σειρά: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

εκδ Μίνωα

Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο μεγαλύτερος πόλεμος στα χρόνια της αρχαιότητας. Διήρκεσε είκοσι επτά χρόνια, φέρνοντας αντιμέτωπη την Αθήνα και τους ενίοτε απρόθυμους υπηκόους της αυτοκρατορίας της με μία συμμαχία Πελοποννησιακών πόλεων-κρατών υπό την ηγεμονία της Σπάρτης. Στη Σφακτηρία δραματοποιείται μία από τις κρίσιμες εκστρατείες του πολέμου: η περικύκλωση και η πολιορκία αήττητων έως τότε Σπαρτιατών πολεμιστών σε ένα μικρό νησί στη δυτική Ελλάδα, τη Σφακτηρία.

Τετρακόσιοι Σπαρτιάτες αποκλείονται από τα Αθηναϊκά πλοία σε ένα μικρό κομμάτι γης. Παρόλο που πεθαίνουν της πείνας και δεν υπάρχει ελπίδα να ανεφοδιαστούν με προμήθειες, οι Σπαρτιάτες ορκίζονται να υπερασπιστούν τη στρατιωτική τους παράδοση και να μην υποχωρήσουν. Στο μεταξύ, ο Αθηναϊκός στρατός ετοιμάζεται να επιτεθεί...

Άλλα βιβλία του ίδιου συγγραφέα
• Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ

Το βιβλίο που διαβάζω...(Στη χώρα των χρυσών ήλιων)

Δεν το πιστεύω πόσο γρήγορα και με τι επιθυμία διαβάζω την μία σελίδα μετά την άλλη. Δεν θέλω να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου!

Και όλα αυτά τα συναισθήματα και οι σκέψεις που δημιουργούνται είναι απίστευτο. Συνειδητοποιείς πως τελικά η ιστορία επαναλαμβάνετε. Βρίσκω κοινά στοιχεία με ότι έχει συμβεί στην Ελλάδα, πχ μετά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος. το ίδιο συνέβη και στο Αφγανιστάν. Μετά την αποχώρηση του κατακτητή, (Σοβιετικοί) ήρθε ο εμφύλιος.

Τελικά κανείς δεν γλιτώνει από έναν εμφύλιο. Προφανώς λόγο της παρατεταμένες εκκρίσεις αδρεναλίνης, μετά το τέλος της άμυνας από τον εχθρό, δεν ξέρουν που να διοχετεύσουν αυτή την ενέργεια και ξεκινούν έναν εμφύλιο. Τί να πω δεν ξέρω... δεν καταλαβαίνω.