Κομμάτια του παζλ που λείπουν
Της Χριστίνας Ματαράγκα
εκδ Τετράγωνο
Από το λιμάνι της Πάτρας στην Αγκόνα και από εκεί ακόμα πιο πάνω. Μόναχο.
Ένα ταξίδι στο άγνωστο που μπορεί για την Ελίνα να είναι το ξεκίνημα μιας καινούριας ζωής ή απλά και μόνο η τελευταία πράξη μιας εφιαλτικής θεατρικής παράστασης, που από τότε που θυμάται τον εαυτό της έπαιζε και παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το Μόναχο θα είναι η πόλη που για δυο χρόνια θα δεχτεί αδιάφορα την παρουσία της. Μια παρουσία που κι αυτή η ίδια πολλές φορές αναρωτιέται αν πραγματικά υφίσταται.
Η συνάντηση της με τον Αλέξανδρο και τον Ανδρέα, δυο άντρες που τους ενώνει μια βαθιά φιλία είναι και η αρχή μιας σχέσης που κάποιους πιθανόν να τους ξενίσει, άλλους να τους σοκάρει και κάποιους άλλους πάλι να τους αφήσει σε μια απόσταση, αδιάφορους.
Ακούω τον Ανδρέα με μια περίεργη βραχνάδα στη φωνή να μου λέει:
- Έχεις ξαπλώσει με τον Αλέξανδρο... έχω ξαπλώσει κι εγώ. Πολλές φορές... ούτε θυμάμαι πόσες.
Ξεραίνεται το στόμα μου, σφίγγεται το στομάχι μου. Κοιτάζω τον Αλέξανδρο που καθισμένος δίπλα του φαίνεται να διστάζει λίγο να μπει στο παιχνίδι που άρχισε ο φίλος του.
- Κοίτα Ελίνα -συνεχίζει να με προκαλεί ο Ανδρέας - Όσο όμορφα είναι αγάπη μου να φιλώ τα δικά σου τα χείλη, άλλο τόσο όμορφα είναι να φιλάω και τα δικά του.
Από κει και πέρα θα κληθούν και οι τρεις να αντιμετωπίσουν την αλήθεια πρόσωπο με πρόσωπο…
Τρεις άνθρωποι, τρεις ιστορίες, ένα παιχνίδι για γερά νεύρα… μέχρι να έρθει και ο τέταρτος…
---------------------------------------------------------------------------------------------
Η Χριστίνα Ματαράγκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτος λυκείου και του γαλλικού ινστιτούτου στα επίπεδα Sorbonne 1, 2, 3, ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τους στίχους, την ποίηση και τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Πέρα από τη μια και μοναδική προσπάθεια που έκανε για μελοποίηση κάποιων στίχων της, οι οποίοι τότε θεωρήθηκαν από τους συνθέτες που ήρθε σε επαφή αναρχικοί, δεν επιδίωξε μέχρι σήμερα να δημοσιοποιήσει κανένα από τα έργα της. Εργάστηκε σαν ιδιωτική υπάλληλος σε διάφορες εταιρίες, καθώς και σαν γραμματέας και μεταφράστρια δίπλα σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου. Για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στο Μόναχο όπου και έγραψε τα δύο τελευταία της μυθιστορήματα.
Της Χριστίνας Ματαράγκα
εκδ Τετράγωνο
Από το λιμάνι της Πάτρας στην Αγκόνα και από εκεί ακόμα πιο πάνω. Μόναχο.
Ένα ταξίδι στο άγνωστο που μπορεί για την Ελίνα να είναι το ξεκίνημα μιας καινούριας ζωής ή απλά και μόνο η τελευταία πράξη μιας εφιαλτικής θεατρικής παράστασης, που από τότε που θυμάται τον εαυτό της έπαιζε και παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το Μόναχο θα είναι η πόλη που για δυο χρόνια θα δεχτεί αδιάφορα την παρουσία της. Μια παρουσία που κι αυτή η ίδια πολλές φορές αναρωτιέται αν πραγματικά υφίσταται.
Η συνάντηση της με τον Αλέξανδρο και τον Ανδρέα, δυο άντρες που τους ενώνει μια βαθιά φιλία είναι και η αρχή μιας σχέσης που κάποιους πιθανόν να τους ξενίσει, άλλους να τους σοκάρει και κάποιους άλλους πάλι να τους αφήσει σε μια απόσταση, αδιάφορους.
Ακούω τον Ανδρέα με μια περίεργη βραχνάδα στη φωνή να μου λέει:
- Έχεις ξαπλώσει με τον Αλέξανδρο... έχω ξαπλώσει κι εγώ. Πολλές φορές... ούτε θυμάμαι πόσες.
Ξεραίνεται το στόμα μου, σφίγγεται το στομάχι μου. Κοιτάζω τον Αλέξανδρο που καθισμένος δίπλα του φαίνεται να διστάζει λίγο να μπει στο παιχνίδι που άρχισε ο φίλος του.
- Κοίτα Ελίνα -συνεχίζει να με προκαλεί ο Ανδρέας - Όσο όμορφα είναι αγάπη μου να φιλώ τα δικά σου τα χείλη, άλλο τόσο όμορφα είναι να φιλάω και τα δικά του.
Από κει και πέρα θα κληθούν και οι τρεις να αντιμετωπίσουν την αλήθεια πρόσωπο με πρόσωπο…
Τρεις άνθρωποι, τρεις ιστορίες, ένα παιχνίδι για γερά νεύρα… μέχρι να έρθει και ο τέταρτος…
---------------------------------------------------------------------------------------------
Η Χριστίνα Ματαράγκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτος λυκείου και του γαλλικού ινστιτούτου στα επίπεδα Sorbonne 1, 2, 3, ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τους στίχους, την ποίηση και τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Πέρα από τη μια και μοναδική προσπάθεια που έκανε για μελοποίηση κάποιων στίχων της, οι οποίοι τότε θεωρήθηκαν από τους συνθέτες που ήρθε σε επαφή αναρχικοί, δεν επιδίωξε μέχρι σήμερα να δημοσιοποιήσει κανένα από τα έργα της. Εργάστηκε σαν ιδιωτική υπάλληλος σε διάφορες εταιρίες, καθώς και σαν γραμματέας και μεταφράστρια δίπλα σε έναν καθηγητή πανεπιστημίου. Για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στο Μόναχο όπου και έγραψε τα δύο τελευταία της μυθιστορήματα.
