Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Οι τελευταίες κυκλοφορίες των εκδόσεων Ωκεανίδα

Η πολυαναμενόμενη συνέχεια των μεγάλων επιτυχιών Το τριανταφυλλάκι και Τριαντάφυλλο του χειμώνα!

Όταν ο γάμος γίνεται στόχος ζωής, η μελλοντική ευτυχία είναι αβέβαιη. Από τη συγγραφέα της επιτυχίας  Επιτέλους παντρεύομαι...

Oι ζωές δύο γυναικών -γιαγιάς και εγγονής- που ζουν η καθεμιά στη σκιά ενός κρυφού έρωτα.


Ένας περιπετειώδης Αύγουστος κι ένας άστεγος άγγελος που αποδεικνύεται πρωταθλητής της ανθρωπιάς.

Μια νέα γυναίκα χάνει τα πάντα στη Μικρασιατική καταστροφή. Αλλά όσο ζει κανείς και αγωνίζεται, τίποτα δεν είναι οριστικά χαμένο...


Ο μικρός μιγάς χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του όταν εξαφανίζεται ο Έλληνας πατέρας του. Όμως ο δρόμος της ζωής του είναι μακρύς και γεμάτος ανατροπές...

Δρόμοι που χωρίζουν και ξανασμίγουν, αγάπες που αντέχουν στο χρόνο και δικαιώνονται.

Δυο αδερφές ανασκαλεύουν το παρελθόν κι έρχονται αντιμέτωπες με μια δυσβάσταχτη κληρονομιά.

Το παρελθόν του χωριού δεν ήταν μόνο μέρες δόξας - έκρυβε και το μυστικό του ανθρώπινου σκελετού που ανακαλύφθηκε τυχαία...

Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με άξονα το δίλημμα ανάμεσα στην εκδίκηση και τη συγνώμη.

Υπο έκδοση απο τις εκδόσεις Ψυχογιό 2011

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΣ ΜΗΝΑΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Η ΜΑΓΙΣΣΟΥΛΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ 09/2011
Ο ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ ΜΕ ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ ΑΥΤΖΗΣ 09/2011
ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ! ΓΙΩΤΑ ΦΩΤΟΥ 09/2011
ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ... ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΕΥΗ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙΔΟΥ 09/2011
ΕΝΑΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΑΛΜΟΝΤ 09/2011
Ο ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΤΣΕΠΗΣ ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ 09/2011
Η ΕΡΕΥΝΑ ΦΙΛΙΠ ΚΛΟΝΤΕΛ 09/2011
Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΤΣΙΑΜΠΑΛΗ-ΚΕΛΕΠΟΥΡΗ 09/2011
Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΤΑΤΙΑΝΑ ΝΤΕ ΡΟΝΕ 09/2011
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΘΗΡΑ ΚΛΟΝΤ ΠΙΖΑΝΤ-ΡΕΝΟ 09/2011
ΡΟΖ ΜΑΛΛΙΑ ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΑΚΗ 09/2011
ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ 09/2011
Η ΠΙΣΤΗ ΚΕΪΛΑ ΚΛΟΥΒΕΡ 10/2011
ΟΙ ΓΑΛΑΖΟΑΙΜΑΤΟΙ 2 - ΧΟΡΟΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΩΝ ΜΕΛΙΣΑ ΝΤΕ ΛΑ ΚΡΟΥΖ 10/2011
ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ 5: ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΑΛΙΣΟΝ ΝΟΕΛ 10/2011
ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΠΕΡΣΑ ΚΟΥΜΟΥΤΣΗ 10/2011
ΤΟ ΚΑΡΦΙ ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΡΦΟ 10/2011
ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ 10/2011
ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΟΥ ΦΟΥΚΩ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ 10/2011
Η ΑΡΕΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΒΑΛΕΡΙΟ ΜΑΣΙΜΟ ΜΑΝΦΡΕΝΤΙ 10/2011

Μη κρατήσεις πίκρα σε κανένα

Η κόρη της Σελήνης
Πετροπούλου - Λιανού Εύα

ΕΚΔ ΟΣΕΛΟΤΟΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

......


Τα κελαδήματα των πουλιών άρχισαν να ακούγονται στο

δάσος και τα πρώτα μπουμπούκια άνοιγαν το ένα μετά το άλλο,

σκορπώντας το όμορφο χρώμα και την αξιοζήλευτη μυρωδιά τους.

Η άνοιξη είχε κάνει την εμφάνιση της. Η “Κόρη της Σελήνης”

έτρεξε στην αυλή, έκοψε ένα όμορφο τριαντάφυλλο,

για να το πάει στη βάβα της.

Η βάβα, είχε πάει από νωρίς στο δάσος. Τις τελευταίες εβδομάδες

η βάβα πήγαινε πολύ συχνά στο δάσος και γύριζε αργά το βράδυ.

Τις νύχτες, έβγαινε και σιγο-μουρμούριζε ξόρκια κάτω από το φως

των αστεριών. Κάποιος την είχε μεγάλη ανάγκη...

Έτσι και εκείνη την ημέρα επέστρεψε αργά, ήταν πολύ χλωμή

κι ακούμπησε στη μαγκούρα της. Μπήκε στην αυλή, έκατσε στο

καρεκλάκι της, και φώναξε την “Κόρη της Σελήνης”.

«Κόρη μου, φρόντισα για την μελλοντική σου ευτυχία.

Μη φοβάσαι. Αυτό που θα σου ζητήσω, είναι να μου υποσχεθείς να

έχεις πάντα καλοσύνη. Να μην λυπάσαι, και τίποτα να μη φοβάσαι,

να δίνεις με όλη σου την καρδιά.»

«Μα βάβα μου, δεν σε καταλαβαίνω. Γιατί μου τα λες όλα αυτά;»

«Σώπα, πρέπει να μου υποσχεθείς κοριτσάκι μου. Θέλω να

γεμίσεις τον εαυτό σου με όμορφες σκέψεις, γεμάτες από καλοσύνη,

για όλους τους ανθρώπους. Ακόμη και τη κακιά μητριά σου, που

σ’ έδιωξε από τον πατέρα σου και το σπίτι σου, να της δείξεις

καλοσύνη. Θα δεις η ευτυχία θα έρθει γρήγορα κι όλοι θα σ’

αγαπήσουν. Θα σου πω ένα μυστικό, η καλοσύνη είναι ανώτερη

της κακίας. Μη κρατήσεις πίκρα σε κανένα."

Το κλείσιμο του κύκλου


ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ
Καίτη Οικονόμου

Εκδ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Το κλείσιμο του κύκλου

Η Μυρσίνη είναι μια νεαρή, σύγχρονη γυναίκα που ζει στην Αθήνα: τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από μια τραυματική εμπειρία, όταν η τσιγγάνα μητέρα της -μην μπορώντας να προσαρμοστεί στην αστική ζωή-, εγκατέλειψε εκείνη και τον πατέρα της που θυσίασε τα πάντα, ακόμα και τις σχέσεις με την οικογένειά του, για να ζήσει μαζί της. Μοναδική κληρονομιά της από το τσιγγάνικο αίμα της, ένα παράξενο χάρισμα, ένα είδος έκτης αίσθησης, το οποίο όμως απαρνείται συνειδητά όπως και κάθε τι που της θυμίζει την καταγωγή της. Μετά το θάνατο τού πατέρα της, θα βρεθεί στη φθινοπωρινή Μακεδονία μαζί με τον μνηστήρα της για να τακτοποιήσει τις κληρονομικές της υποθέσεις: ένας άντρας και μια σειρά από περίεργα αλλά και επικίνδυνα γεγονότα θα αναγκάσουν τη Μυρσίνη να αντιμετωπίσει το παρελθόν της αλλά και να πάρει δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της.

''Το φθινόπωρο της μάγισσας'' της Καίτης Οικονόμου - μεταφράστριας μεταξύ άλλων και των περιπετειών του Χάρι Πότερ, εκτός από έναν εξαιρετικό τίτλο και 600 (ναι, 600) ''χορταστικές'' σελίδες που διαβάζονται σαν νερό που κυλάει, έχει ένα μεγάλο προσόν που πραγματικά κάνει τη διαφορά: είναι προφανές ότι η συγγραφέας κατάφερε να αξιοποιήσει την εμπειρία της ως μεταφράστρια στη χρήση της γλώσσας του κειμένου. Βέβαια, η πλοκή δεν ξεφεύγει από κάποια κλισέ: ειδικά το αστυνομικό σκέλος της είναι εντελώς προβλέψιμο, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να έχει αντιληφθεί πολύ νωρίς ποιος επιβουλεύεται τη ζωή της ηρωίδας.

Παρόλα αυτά -κατά την εκτίμησή μου-, το βιβλίο ξεχωρίζει: είναι προφανές ότι η συγγραφέας όχι μόνο έχει δουλέψει το υλικό της αλλά κυρίως ότι δεν επαναπαύεται στις δάφνες τής προηγούμενης επιτυχίας της με τη ''Λευκή ορχιδέα'' - επιθυμεί να εξελιχθεί. Τέλος, υπήρξε για μένα μια ευχάριστη έκπληξη η ρεαλιστική και διευρυμένη κοινωνική οπτική της συγγραφέως (π.χ. ο τρόπος που εικονογραφεί την κοινότητα των τσιγγάνων), και ιδιαίτερα η ευαισθησία της απέναντι στα παιδιά, όλα τα παιδιά - και τα ''διαφορετικά''.

Αντί επιλόγου: όσοι και όσες παρακολουθείτε τις κριτικές μου, θα έχετε διαπιστώσει ότι για μένα όλα τα βιβλία είναι βιβλία - τελεία. Αρνούμαι κατηγορηματικά να τα κατατάξω σε κατηγορίες, να τους βάλω ταμπέλες, να τα απορρίψω ή να τα εξυψώσω ανάλογα με το ποιος είναι ο συγγραφέας τους ή το κοινό τους. Κάθε φορά που ανοίγω τις σελίδες ενός βιβλίου, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει σημασία παρά μόνο το κείμενο που διαβάζω. Για να μην ξεχνάμε τα αυτονόητα, η ανάγνωση προηγείται, η κριτική έπεται...
Αγγέλα Γαβρίλη
www.diavasame.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Προσαρμοσμένη αναζήτηση