Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Διαγωνισμός Απριλίου 2012

Πάμε για τον επόμενο διαγωνισμό με 2 βιβλία και πάλι!!!! Δηλώστε συμμετοχή! Μόνη προϋπόθεση όπως πάντα να είσαστε ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ/ΜΕΛΟΣ του blog (αν δεν ξέρετε πως, ζητήστε βοήθεια μέσω email). Ο διαγωνισμός λήγει στις 17/04/2012 και ώρα 23:59






παράκληση! στα σχόλια σας στους διαγωνισμούς του blog μας, να γράφετε και το email σας, γιατί πολλοί δεν είναι μέλη και δεν το ξέρουν! έτσι θα μπορέσω να τους βρω και να τους βοηθήσω να γίνουνε, για να είναι έγκυρη η συμμετοχή τους!

είναι ένα έργο που δεν το ξεχνάς

Johnnie Society 
εκδ Artificial Edition

"Ένα πρωί, κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέπτη αντίκρισε ένα άλλο πρόσωπο και ξαφνιάστηκε. Μακριά ατημέλητα μαλλιά περιέβαλλαν τη μορφή του και αραιά αγκαθωτά γένια κάλυπταν τα μάγουλά του. Η έκφρασή του ήταν γαλήνια και οι κόρες των ματιών του διακρίνονταν διεσταλμένες και διψασμένες για εικόνες. Δεν θύμιζε σε τίποτα τον παλιό Τζόνι που αναπαυόταν εν μνήμη χλοερή. Τότε κυνηγούσε την επιτυχία, τώρα αναζητούσε την ουσία. Τότε πίστευε πως είχε φίλους και αναγνώριση, τώρα είχε ως μοναδική συντροφιά την Αλήθεια. Τότε ζούσε σε κοινόχρηστους πολυτελείς παραδείσους, τώρα απολάμβανε το δικό του φτωχικό καταφύγιο που είχε δημιουργήσει με τον ιδρώτα του. Τότε κοίταζε τον κόσμο αφ' υψηλού τηλεκατευθύνοντας τις αγοραστικές του συνήθειες, τώρα μετέφερε ταπεινά φαγητό σε πεινασμένες υπάρξεις. Τότε ξυπνούσε αγχωμένος το πρωί έχοντας ν' αντιμετωπίσει μια μέρα γεμάτη επαγγελματικές υποχρεώσεις, τώρα σηκωνόταν ήρεμος λίγο πριν το μεσημέρι αναζητώντας αυτόβουλα νότες δημιουργίας. Τότε φορούσε το προσωπείο του αδυσώπητου εραστή για να παρασύρει στον κόσμο της εικόνας του ανυπεράσπιστες κορασίδες, τώρα ζούσε μόνος - σαν κοσμοκαλόγερος - αναζητώντας τις νύχτες στη φλόγα των κεριών το βλέμμα Εκείνης που κατάφερε να τον αγγίξει..."

"Ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα είναι δύσκολο να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη του από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει ο συγγραφέας να έχει στήσει μια ενδιαφέρουσα πλοκή, να έχει πρόσωπα που να δείχνουν πως αν και χάρτινα εντούτοις αναπνέουν και τέλος να ξέρει τον τρόπο να αφηγείται με ζωντάνια και αμεσότητα. Αν όλα αυτά συμβαίνουν, τότε ο αναγνώστης όχι μόνο δεν κουράζεται από τις πολλές σελίδες, αλλά αντιθέτως παρακαλά να ήταν ακόμα περισσότερες. Κάτι τέτοιο έχει πετύχει ο Γιάννης Φαρσάρης. Αυτό το πρώτο του μυθιστόρημα, με όλο εκείνο τον πληθωρικό τρόπο που το κάθε νέο θέλει να κάνει γνωστή την ύπαρξή του, είναι ένα έργο που δεν το ξεχνάς και που όλα τα πρόσωπα που κυκλοφορούν στις σελίδες του, αισθάνεσαι πως τα έχεις πολύ καλά γνωρίσει. Η ιστορία ενός νέου άντρα -μια ελληνική εκδοχή golden boy- που ξαφνικά βλέπει να γκρεμίζεται όλο το οικοδόμημα που πάνω του στήριζε τη ζωή του. Το έντονο σοκάρισμα θα τον οδηγήσει σε μια πλήρη αλλαγή του τρόπου σκέψης και αντίδρασης. Κοινωνικό, λοιπόν, μυθιστόρημα, με σαφέστατες απόψεις και με συγκεκριμένα οράματα. Μια ρομαντική -από μια έννοια- συγγραφή μέσα σε μια αντιρομαντική εποχή." (Μάνος Κοντολέων, http://manoskontoleon2.blogspot.com, 8.11.2009)

"μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας"

Γυναίκες σε υαλοπωλείο
Ελένη Χωρεάνθη

Εκδ GEMA

Σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα με ήρωες καθημερινούς ανθρώπους, αναγνωρίσιμους, οι οποίοι κινούνται και δρουν "μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας" ενώ στην πραγματικότητα είναι όργανα, ενεργούμενα του κοινωνικοπολιτικού κατεστημένου. Μέσα και πίσω από τα επιφανειακά δρώμενα, ζωγραφούν οι ίδιοι, αυτοπροσδιοριζόμενοι δια των πράξεών τους, αλλού με αδρές και αλλού με απαλές, υποτυπώδεις πινελιές, στο μέτρο των δυνάμεών του ο καθένας, το πρόσωπο, την υφή και τη λειτουργία της σημερινής ελληνικής κοινωνίας στους κυριότερους τομείς δραστηριότητας και άσκησης κάθε είδους εποπτείας και εξουσίας, σύμφωνα με τους κανόνες της κλασικής λογοτεχνικής δεοντολογίας.
Εντελώς τυχαία, και κατά διαβολεμένη σύμπτωση, σ’ ένα ταξίδι, μπορεί το τελευταίο της, με προορισμό το Λονδίνο, η Δάφνη βρίσκεται ή νομίζει πως βρίσκεται αντιμέτωπη με τους πρωταγωνιστές μιας παλιάς προσωπικής της επώδυνης ιστορίας και ξαναζεί συνειδησιακά στο μυθιστορηματικό χρόνο τον αποθησαυρισμένο μέσα τους πόνο. Γυρίζει νοερά στο παρελθόν, βουτάει τη μνήμη στο σωρό των αναμνήσεων, ανασκαλεύοντας τα πεπραγμένα και παρακολουθεί την περασμένη της ζωή από την αρχή όπως ξετυλίγεται μπροστά της σαν κινηματογραφική ταινία. Αιωρείται στο κενό του χρόνου, μέσα σ’ ένα νεφέλωμα παρατηρώντας τα ετερόκλητα πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ή ασήμαντο ρόλο στα δρώμενα της κάθε μέρας του παρελθόντος της και ανέτρεψαν τα μεγαλεπήβολα σχέδια και τις προοπτικές ενός ευτυχισμένου ζευγαριού.
Η Δάφνη είναι μια σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα και άγαμη μητέρα. Ο Άλκης, ένας καταξιωμένος επαγγελματικά άντρας, είναι ο πρώτος και μοναδικός έρωτας της ζωής της και για πολλά χρόνια σύντροφός της, ο άντρας που λάτρεψε και την απάτησε. Είναι ο Άλεξ, ένας αμφιλεγόμενος τύπος που έπαιξε αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας του ζευγαριού. Είναι η Μαργαρίτα που όρμησε όπως «ταύρος σε υαλοπωλείο» κι έφερε τα πάνω κάτω στην ήρεμη και τακτοποιημένη ζωή του ζευγαριού, είναι και η Χαρά με το αγγελικό πρόσωπο, νέα και αντιφατική γυναίκα που παίζει τους άντρες σαν τα ζάρια.
Όλοι μαζί, γνωστοί άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, άλλοι με προορισμό το Λονδίνο κι άλλοι ενδιάμεσους σταθμούς, συναντιούνται σταδιακά και ταξιδεύουν με το ίδιο τρένο, προσπαθώντας στο ημίφως γνώσης και άγνοιας, σιγουριάς και αβεβαιότητας, παραδοχής και αμφιβολίας, να ξεδιαλύνουν τις υποψίες και να λύσουν τις απορίες τους, αλλά χωρίζουν σταδιακά κρατώντας καθένας στις αποσκευές του την αμφιβολία και το μεράδι της τύψης ή της πίκρας που του αναλογεί από το βιωμένο.

"ο τεμπελάκος" της Γλυκερίας Κακούρη μοιράστηκε μαζί μας τις περιπέτειες του

Σάββατο 17 Μαρτίου, απόγευμα στο Museum Hotel Barbara στην Αγριά Βόλου, 50 παιδάκια με τους γονείς τους ήρθανε να γνωρίσουν τον "τεμπελάκο". Γέμισε ο χώρος με φωνούλες, γέλια και γλυκά παιδικά προσωπάκια που περιμένανε με αγωνία να ακούσουνε τις περιπέτειες του μικρού Χριστάκου. 

Ευχαριστώ θερμά την Γλυκερία Κακούρη και τον Γιώργο Μωύσογλου από τις εκδόσεις ΔΥΑΣ για την υπέροχη συνεργασία που είχαμε και βέβαια θα συνεχιστεί και στους επόμενους μήνες με νέες βιβλιοπαρουσιάσεις. 

Και βέβαια ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Πόλυ Καρκαλά - Σαράντη από το Museum Hotel Barbara για την μεγάλη της βοήθεια και την προσφορά του μουσειακού της χώρου για να διοργανώνουμε τις παρουσιάσεις μας.







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Προσαρμοσμένη αναζήτηση