Ο κύκλος των χαμένων εποχών
Παππά ΜαριλέναΕκδ Bookstars - ΓιωγγαράςΣτον κύκλο των χαμένων εποχών οι πέντε πρωταγωνίστριες του βιβλίου παλεύουν να ισορροπήσουν στη δική τους ακτίνα και να περπατήσουν κατά μήκος της ζωής... Σε έναν κόσμο που ο πόνος εναλλάσσεται με τη χαρά, η θλίψη με την ευτυχία, ο χειμώνας με την άνοιξη το μόνο που χρειάζεται κανείς είναι να ζει την κάθε εποχή...
Written by Μαρία Τρίγκα.
Μια από τις πιο αγαπημένες συγγραφείς της νέας γενιάς, η Μαρία Τζιρίτα, έδωσε συνέντευξη για τους αναγνώστες του WomLand.com και σας την παρουσιάζω με διπλή χαρά, αφού είμαστε φίλες.Η Μαρία, που έχει ήδη γράψει αρκετά επιτυχημένα βιβλία - "Αν δεν υπήρχε αύριο", "Το παιδί της αγάπης", "Μάτια μου" και το πιο πρόσφατο "Όταν Αγαπάς είναι για Πάντα" - για άλλη μια φορά, προσμένει να δει τις πρώτες αντιδράσεις των αναγνωστών από το νέο της βιβλίο, που θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία στις 9 Φεβρουαρίου από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Αξίζει να την γνωρίσετε πιο καλά διαβάζοντας τις ερωτήσεις που της έθεσα: 1) Έχει περάσει από το μυαλό σας ποτέ η εκδοχή να γυριστεί ταινία βασισμένη σε κάποιο βιβλίο σας; Θα σας ρωτούσα αν σκεφτήκατε ποτέ να γράψετε ένα σενάριο, αλλά βρίσκω πως τα βιβλία σας, που βασίζονται σε αληθινές ιστορίες κατά κύριο λόγο και θεωρώ πως έχουν ιδιαίτερα γλαφυρή και ρεαλιστική αφήγηση, είναι ότι από τα πιο κατάλληλα για να αποτελέσουν το βασικό σκελετό για ένα κινηματογραφικό σενάριο. Θα μου άρεσε να έβλεπα ένα μου βιβλίο σε ταινία, αλλά είναι κάτι που δεν εξαρτάται από μένα. Αν με ρωτάτε αν θα έδινα τη συγκατάθεσή μου για κάτι τέτοιο, σας λέω ότι θα την έδινα με μεγάλη μου χαρά! 2) Με δεδομένο πως τα μυθιστορήματά σας πραγματεύονται ανθρώπινα αισθήματα , – φιλία, αγάπη, έρωτας –, θα σας ζητούσα να μας εκφράσετε τι σημαίνουν το κάθε ένα από αυτά ξεχωριστά: Αγάπη, Έρωτας, Φιλία.Η φιλία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ζωή ισορροπημένη κι ευτυχισμένη. Με λίγα λόγια, για μένα, αυτά τα τρία που αναφέρατε είναι η ευτυχία στη ζωή. Μπορεί ποτέ να πει κανείς τι σημαίνει η Αγάπη ή ο Έρωτας; Για τον καθένα είναι απόλυτα προσωπικό. Για μένα η αγάπη είναι η βάση, το νόημα της ίδιας της ζωής και ο έρωτας η κινητήριος δύναμη των πάντων. Η φιλία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ζωή ισορροπημένη κι ευτυχισμένη. Με λίγα λόγια, για μένα, αυτά τα τρία που αναφέρατε είναι η ευτυχία στη ζωή. 3) Πολλά άτομα γράφουν επειδή το γράψιμο είναι το μεράκι τους, αλλά πολύ λιγότερα είναι εκείνα που μπαίνουν στη διαδικασία να επιδιώξουν την έκδοση των ιστοριών τους. Ίσως, γιατί δεν έχουν τα κατάλληλα ερεθίσματα, ή το απαιτούμενο θάρρος και πολύ περισσότερο την αυτοπεποίθηση πως αυτά που έχουν εκφράσει σε μια κόλλα χαρτί θα αγγίξουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού. Ποιο ήταν το αρχικό έναυσμα που σας προέτρεψε να εκδώσετε το πρώτο βιβλίο σας; Όταν έστειλα το πρώτο μου βιβλίο, "Tο παιδί της Aγάπης" στον εκδοτικό μου οίκο, έτσι ένιωθα κι εγώ. Πίστευα πως κανείς δε θα ενδιαφερόταν για όσα κατέθετα από ψυχής και ντρεπόμουν πάρα πολύ! Όμως, πέρα από την οικογένειά μου και τους φίλους μου που με στήριζαν και με προέτρεψαν να το στείλω, ήταν κι ο βιβλιοπώλης μου, που διάβασε το βιβλίο και επέμεινε και μάλιστα, μου πρότεινε να το στείλω στον Ψυχογιό, κάτι που φυσικά δεν το μετάνιωσα ποτέ κι είμαι ευγνώμων που το έκανα! 4) Αναρωτιέμαι ποια είναι η πιο σημαντική αλλαγή που έφερε η δημοσιότητα στη καθημερινότητά σας; Δεν υπάρχει δημοσιότητα για τους συγγραφείς, δεν υπάρχει τίποτα που να αλλάζει στην ουσία στην καθημερινότητά μας, επειδή γράφουμε βιβλία. Μέσω του διαδικτύου επικοινωνώ με πολύ κόσμο και εισπράττω το θαυμασμό και την αγάπη τους. Αυτό ναι, με έχει αλλάξει, γιατί ομολογώ πως με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Νιώθω ευτυχής και ευγνώμων για όλη αυτή την αγάπη και προσπαθώ μέσα από το έργο μου να την επιστρέψω στο πολλαπλάσιο. 5) Είχατε ήδη δικό σας blog πριν γίνει η έκδοση του πρώτου βιβλίου σας; Και να ναι, κατά πόσο αυτή η αμφίδρομη επικοινωνία με τους αναγνώστες σας βοήθησε στο να αφουγκραστείτε καλύτερα το σφυγμό του Έλληνα αναγνώστη στη σημερινή εποχή; Δεν είχα μπλογκ, δεν είχα facebook, δεν είχα τίποτα από αυτά! Μπήκα στη διαδικασία να συμμετέχω ενεργά σε αυτά τα κοινωνικά δίκτυα, όταν άρχισα να ασχολούμαι και με τη συγγραφή, ακριβώς για να έχω επικοινωνία με τους αναγνώστες μου. Η αγάπη του κόσμου, μέσα από τα μηνύματά τους μου δίνει μεγάλη χαρά και δύναμη για να συνεχίζω το έργο μου. Και φυσικά, όσα περισσότερα ερεθίσματα δίνονται σε ένα συγγραφέα μέσα από την επαφή του με τους άλλους ανθρώπος, τόσο το καλύτερο! 6) Κάθε φορά που γράφετε τον επίλογο σ’ ένα μυθιστόρημά σας, ποιο είναι εκείνο το άτομο που το διαβάζει πρώτο. Να φανταστώ ότι είναι το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο, η κόρη σας; Επιπλέον, είναι πάντα το ίδιο πρόσωπο ο πρώτος αναγνώστης του εκάστοτε συγγράμματός σας, ή αυτό ποικίλει ανάλογα με την καθεμία ιστορία; Είναι πάντα η κόρη μου, η μόνη που της διαβάζω κομμάτια από το βιβλίο, πριν ακόμα το ολοκληρώσω και πολλές φορές έχει άποψη, ή και αντίρρηση για τη συνέχεια! Όταν το ολοκληρώσω, το στέλνω στον πατέρα μου, εκείνος είναι ο αυστηρότερος κριτής μου. Με διορθώνει σε πολλά σημεία, με συμβουλεύει σε άλλα και πάντα θα είναι εκείνος που θα κάνει ένα "ξεσκόνισμα", προτού το βιβλίο σταλεί στον εκδοτικό οίκο. 7) Ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες για σας κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου σας; Δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες. Όταν μου έρθει η έμπνευση θα κάτσω και θα γράψω, ανεξαρτήτως συνθηκών. Κλείνομαι στον κόσμο μου κι εκεί δε μπορεί να μ’ ενοχλήσει κανείς. 8) Θεωρείτε ότι οι σπουδές στην Ψυχολογία έχουν συνεισφέρει στο να γίνετε τόσο καλή στην αναλυτική και πολυδιάστατη εμβάθυνση του χαρακτήρα των ηρώων σας; Νομίζω πως ναι, αλλά όχι μόνο οι σπουδές. Περισσότερο με έχει βοηθήσει το γεγονός ότι ποτέ δε σταμάτησα να μελετώ συγγράμματα ψυχολογίας και ποτέ επίσης, δε σταμάτησα να προβληματίζομαι, να αναλύω και να σκέφτομαι τις ανθρώπινες σχέσεις. 9) Ως σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα, με έντονη προσωπικότητα, αλλά και μητέρα μιας κόρης που ενηλικιώνεται, πώς βλέπετε τη μεταξύ των ανδρών και γυναικών σχέση; Είναι σε καλό δρόμο ή αισθάνεστε ότι δεν αλλάζει κάτι σ’ αυτόν τον αιώνιο “πόλεμο” των δύο φύλων; Νομίζω πως είναι όπως ήταν πάντα: δύσκολη, διότι οι άνθρωποι είναι δύσκολοι. Οι δύσκολοι άνθρωποι δημιουργούν και δύσκολες σχέσεις, πολύπλοκες, προβληματικές. Ουσιαστικά, οι σχέσεις μας δεν είναι τίποτε άλλο, παρά επέκταση του χαρακτήρα μας. Οι γυναίκες κατηγορούν τους άντρες και οι άντρες τις γυναίκες για τα προβλήματα στην μεταξύ τους σχέση. Αν καθόταν ο καθένας να εξετάσει το δικό του μερίδιο ευθύνης και ξεκινούσε από το να λύσει τα προσωπικά του προβλήματα, τότε θα έλυνε και τα προβλήματα της σχέσης του. Με αυτό το δεδομένο, σε μια εποχή που ο όδιος ο άνθρωπος, σαν άτομο, έχει χάσει τον εαυτό του και το δρόμο του, το στόχο του στη ζωή και την προσωπική του ευτυχία, τότε σαφώς και οι σχέσεις που βλέπουμε γύρω μας έχουν πολλά, μα πολλά προβλήματα. 10) Τι είναι αυτό που θα θέλατε να έχετε κάνει μετά από 15-20 χρόνια και δεν θα συγχωρούσατε τον εαυτό σας, αν δεν το κατορθώσετε στο μέλλον; Να είμαι ευτυχισμένη. Αυτός ήταν πάντα ο στόχος μου, αυτή η επιθυμία μου. Ανεξαρτήτως συνθηκών, το μόνο που θέλω είναι να είμαι ευτυχισμένη. Γιατί έχω την πεποίθηση ότι η ευτυχία πηγάζει από μέσα μας και δεν έρχεται ποτέ από εξωγενείς παράγοντες. 11) Ποια είναι η γνώμη σας για το πολιτικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα του Μνημονίου… της άσκησης πολιτικής που προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες των πολιτικών όλων των αποχρώσεων, εξυπηρετώντας την “κομματοκρατία”, παρότι η Ελλάδα ενώ έχει πιάσει ήδη πάτο…, βουλιάζει πιο κάτω και από τον πυθμένα; Πώς σκέφτεται το μέλλον μια συγγραφέας που βλέπει τους πολιτικούς να φέρονται όπως οι καπετάνιοι που εγκαταλείπουν το καράβι σ’ ένα ναυάγιο, ενώ ο κόσμος πνίγεται; Θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν έχω καμία άποψη για την πολιτική κατάσταση. Θεωρώ ότι αν αρχίσω να ασχολούμαι, να μιλάω και να γράφω για τους πολιτικούς και την πολιτική, θα χάσω το ρομαντισμό μου κι αυτή τη μαγεία που με δένει με τη συγγραφή. Νιώθω μια απαξίωση για όλους αυτούς, μια "αηδία", ας μου επιτραπεί η έκφραση. Από την άλλη μεριά έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, στους απλούς ανθρώπους, πολίτες αυτής της χώρας και ξέρω πως σύντομα η Ελλάδα μας "ξανά προς τη δόξα θα τραβήξει", με καπετάνιο τον ίδιο το λαό. 
12) Τι θα λέγατε για την ταυτότητα του αναμενόμενου υπό έκδοση βιβλίου σας “Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει”; Από τον τίτλο διαφαίνεται πως πραγματεύεται την αγάπη και έχουμε ήδη δει πως πρόκειται για αληθινή ιστορία. Όμως, τι είναι αυτό που νομίζετε πως το κάνει να ξεχωρίζει από τα προηγούμενά σας… και γιατί θα συστήνατε σ’ έναν αναγνώστη, που δεν έχει διαβάσει ακόμη κάποιο βιβλίο σας να το προτιμήσει; Το συγκεκριμένο βιβλίο αφηγείται τη συγκλονιστική ζωή μιας γυναίκας, τις δύσκολες και σκληρές συνθήκες με τις οποίες μεγάλωσε και πως τελικά τα κατάφερε να βρει την ευτυχία. Είναι ένα βιβλίο ανατρεπτικό, μια αληθινή ιστορία, που εμένα προσωπικά με κλόνισε ως προς τις πεποιθήσεις μου και με έκανε να αναθεωρήσω ό,τι πίστευα μέχρι τώρα. Ένας άνθρωπος που γνώρισε την απόρριψη, που δεν εισέπραξε αγάπη από κανέναν, που μεγάλωσε ουσιαστικά μόνος του παλεύοντας με φτώχια, αρρώστιες και μοναξιά, τελικά, δεν έκανε τίποτε άλλο, παρά ν’αγαπάει και να προσφέρει ανιδιοτελώς. Η ιστορία της Αλέκας είναι ένα μάθημα ζωής και ανθρωπιάς, που θεωρώ ότι θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Μαρία Τζιρίτα mariatzirita.gr psichogios.gr
http://www.womland.com
