Φυλάς μια στάλα έγκαιρη φωνή για τα παράλογα

Ζωή με λες

Γιάννης Φιλιππίδης

εκδ Άνεμος

 

… Αλλά βαρέθηκα να αισιοδοξώ μονάχα τα πρωινά, που ο ήλιος λούζει τις απέναντι ταράτσες, ή τα μεσημέρια, αυτά τα ήσυχα μεσημέρια, που τον θόρυβο της πόλης απορροφούν οι κυρίαρχες εξωτερικές τοιχοποιίες κι εγώ στέκομαι θαρρείς σαστισμένος, αφενός με την ομορφιά ν’ ανασαίνεις στην Ελλάδα και να ’σαι ακόμα νέος και υγιής και την ίδια στιγμή, να βουρκώνεις από αγωνία, για όσα φοβάσαι κι αργούν να ’ρθουν».

Η πόλη θα επιμείνω σ’ αγαπάει, επίτρεψέ της να κυματίζει τσιμέντα, υπερένταση και αριθμούς παραπανίσιους στις πρωινές λιακάδες του Απρίλη.
Μεγάλωσες θερίζοντας βλέμματα γελαστά, ανάμεικτα με σκέψεις και άνεμο, μα ούτ’ έναν κόκκο λύπης σου δε γλίτωσες ποτέ.
Τι αποφεύγεις να σκέφτεσαι; Φοβάσαι να διαφέρεις; Και πότε θα σιγουρευτείς, ότι αντέχεις ν’ αγκαλιάζεσαι από ζούγκλα; Άλλα ζωγράφιζες για σένα.
Βάλε εικόνα. Φαντάσου μέρες, που θα ντύσουν εποχές κι ευνοϊκότερες προσωπικές στατιστικές. Οι επιλογές κι όχι οι προσευχές, είναι αυτές που ψιθυρίζουν λύσεις σκόρπιες από ’κεί που δε φαντάζεσαι.
Φυλάς μια στάλα έγκαιρη φωνή για τα παράλογα και δύο ζάρια στα χέρια σου λευκά κι αναποφάσιστα, χωρίς πλεονέκτημα. Αλλά δεν είσαι μοναχά εσύ. Γύρνα πίσω στις λέξεις σου, ξεχώρισε το κόστος από τις υψηλές αξίες. Επικεντρώσου στα σημαντικά.

Η αγάπη μεγαλουργεί όταν εμβολιάζεται.

Μοιράζομαι και ωριμάζω

Καίτη Γρίσπου

εκδ Άνεμος

Τι φέρνει στην επιφάνεια ένας κοινός διαρρήκτης;
Τι εμποδίζει μια μοναχή να αποσχηματιστεί;
Τι οδηγεί στην αυτοκτονία έναν γιατρό;
Τι γράφει στη διαθήκη του ένας καπετάνιος;
Τι θα συμβεί όταν δύο αδέσποτα σκυλιά παρασύρουν ένα mountain bike και τον αναβάτη του;
Ποια συγκυρία έφερε δίπλα-δίπλα μια πολυτραυματία ειδική-φρουρό και τη σκηνογράφο του Εθνικού Θεάτρου;
Πώς ένας θάνατος μπορεί να είναι αφετηρία ελπίδας, η αυγή της ζωής;
Μια πολύχρωμη σβούρα που τυλίγει με το κορδόνι της φαινομενικά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, που είναι όμως οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας.
Γιατί…
Ο πόνος λιγοστεύει όταν έχει συμπαραστάτες
Η μνήμη διατηρείται όταν τροφοδοτείται
Η αγάπη μεγαλουργεί όταν εμβολιάζεται.