Κριτικές για το "Ενδόγραμμα" του Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Σαράντος Καργάκος: "Ομολογουμένως μ' εντυπωσίασαν το πλούσιο βιογραφικό σας και οι πολλές τιμητικές διακρίσεις. Όσο για τα ποιήματά σας, έχετε αποκτήσει μια λεκτική δεξιοτεχνία ώστε παρά την υπαινικτική γραφή σας να ισχύει το συντακτικό φαινόμενο: τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!"

*

*

Μιχάλης Μερακλής: "Ο τίτλος ανταποκρίνεται ωραία στο περιεχόμενο του βιβλίου. Τα ποιήματά σας κρύβουν ειλικρινή ανθρώπινη συγκίνηση. Κλείνοντας τη συλλογή διάβασα και το τελευταίο ποίημα ("Η αλήθεια της νίκης"), από τα ωραιότερα "...κι η ελπίδα που πάλευε μέσα του δεν έδειχνε τίποτα το νεότερο..." Έξοχοι στην απλότητά τους στίχοι, που εμπεριέχουν τόσην εμπειρία οδύνης."

*

*

Δημήτρης Λυάκος: "Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ποίηση, λιτή και πυκνή."

*

*

Δανάη Παπαστράτου: "Συγχαίρω για το ωραίο βιβλίο σας, με μία ποίηση αποκαλυπτική, όπου το συναίσθημα απαντά το διαλογισμό, σε μία αρμονική συνύπαρξη."

*

*

Κώστας Παπαποστόλου: "Τα ποιήματά σας δυνατά με συμπυκνωμένες εικόνες πότε παιχνιδιάρικα ("Φύλλα φωνήεντα") και πότε τραγικά δίνουν την εντύπωση μιας γραφής ιδιαίτερης κι απαιτητικής. Μου άρεσε η κατά περίπτωση ομοιοκαταληξία που δίνει στους στίχους μια ιδιαίτερη μουσικότητα."

*

*

Νίκος Τομαράς: "Κατάφερα να έχω μια πλήρη εικόνα της γραφής σας και του ιδιαίτερου τρόπου που περνάτε το μήνυμά σας. Συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά σας με σκοπό την προώθηση της ποίησης."

*

*

Φώτιος Πάνος: "Θεωρώ ότι το βιβλίο σας είναι αριστούργημα."

*

*

Γιάννης Βέλλης: "Ένα ενδιαφέρον βιβλίο, με ποίηση που ανασταίνει τις αισθήσεις. "

*

*

Χρυσούλα Βαρβέρη-Βάρρα: "Θερμά συγχαρητήρια για το βιβλίο σου "Ενδόγραμμα". Η ποίησή σου δυνατή από ερεθίσματα και κίνητρα σύγχρονου προβληματισμού. Είσαι ένας ποιητής που κτυπά με το δικό του τόξο τις ασχήμιες της ζωής. Κι αυτό είναι σημαντικό."

*

*

Μαρία Νικολάου-Δαμιανέα: "Χαίρομαι που αντίκρυσα τον γραπτό σας ιδιαίτερο λόγο που συναντά ο κάθε συνεπιβάτης της απρόσωπης ζωής και νοστάλγησα την ιδιαιτερότητα της πολύτιμης γραφής σας. Είθε να είσθε ο νέος Ελύτης!!! Το "Ενδόγραμμα" υφαίνει και δείχνει τον τρόπο να βαδίζουμε με θρόισμα την αξιοσύνη."

*

*

Θανάσης Μάργαρης: "Ακολουθώντας την προσωπική νοητή γραμμή των πνευματικών του οριζόντων ο πολυβραβευμένος φίλος ποιητής Δημ. Π. Κρανιώτης, έρχεται να μας ξεναγήσει ευχάριστα στους διαύλους της σκέψης του, μέσα από ένα μοναδικό ταξίδι των στίχων πέντε ετών από την τελευταία του δημιουργία. Όλα τα ποιήματα αποτελούν κατά την άποψή μου ασφαλείς οδοδείκτες μιας ξεχωριστής κι αναμφισβήτητα γόνιμης ποιητικής πορείας εικοσιπέντε ετών. Στην ποίησή του συναντά κανείς πλήθος συναισθηματικών αλληγορικών εκδοχών της ανθρώπινης φύσης, συνθέτοντας ο ποιητής με μοναδικό ταλέντο τις ψηφίδες και τα σχήματα εσωτερικών και εξωτερικών συγκρούσεων κι επιρροών. Μια διαδρομή, μια μεταφόρφωση, μια καφκική πορεία μνήμης στο χθες και στο σήμερα. Ένα παζλ υπαρξιακής αναζήτησης χωρίς τέλος, με όχημα τη ζοφερή προοπτική του αύριο. Ο ποιητής Δημ. Π. Κρανιώτης οικοδομεί το σώμα των ποιημάτων και προσφέρει στον αναγνώστη-συνοδοιπόρο, με περίσσευμα ψυχής, τα υλικά αυτής της μοναδικής, για τα σημερινά ποιητικά δεδομένα, δημιουργίας."
http://dkraniotis.blogspot.com/
http://dkraniotis.wordpress.com/
http://www.dimitriskraniotis.com/

Το αστυνομικό βγαίνει από τη σκιά

Το αστυνομικό βγαίνει από τη σκιά

Μανώλης Πιμπλής

Δέκα τεύχη κράτησε η συνεργασία των δημοσιογράφων Μανώλη Βασιλάκη και Ηλία Κανέλλη. Το ενδέκατο τεύχος της Αthens Review of Βooks δεν θα έχει στην ταυτότητα το όνομα του δεύτερου, ο οποίος αποχώρησε, μαζί με αρκετούς συνεργάτες της έκδοσης και ετοιμάζεται για νέο περιοδικό το οποίο θα εκδώσει σύντομα. Ανάμεσα στους δύο στενούς- και ισότιμους- συνεργάτες του επιτυχημένου περιοδικού φαίνεται πως προέκυψαν σημαντικές διαφωνίες ως προς το ιδεολογικό στίγμα της έκδοσης και ως προς το πώς ο καθένας αντιλαμβανόταν τη λειτουργία του δημοκρατικού διαλόγου στον χώρο των ιδεών. Ο κατοχυρωμένος τίτλος της Αthens Review of Βooks ανήκει στον Μανώλη Βασιλάκη που θα συνεχίσει μόνος την έκδοση.

Την πρώτη της δημόσια εμφάνιση κάνει το ερχόμενο Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου- σημαδιακή ημέρα- η νεοσύστατη Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Τέσσερα μέλη της- οι Τιτίνα Δανέλλη, Τεύκρος Μιχαηλίδης, Δημήτρης Μαμαλούκας, Γιάννης Ράγκος- θα συζητήσουν στις 20.00 το θέμα «Η αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα σήμερα» στο πλαίσιο του 39ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο. Τα μέλη της είναι ήδη 25. Εκτός από τους προαναφερθέντες, υπάρχουν αρκετοί γνωστοί εκπρόσωποι του είδους όπως οι Ανδρέας Αποστολίδης, Σέργιος Γκάκας, Αθηνά Κακούρη, Φώντας Λάδης, Πέτρος Μαρτινίδης, Αργύρης Παυλιώτης, Χρύσα Σπυροπούλου, Φίλιππος Φιλίππου.

Οι συγκεντρώσεις τους είναι τακτικές- σε καφενείο του κέντρου- και έχουν πάθος. Ακόμα πιο τακτική και πυκνή είναι η εσωτερική ηλεκτρονική αλληλογραφία. Οι περισσότεροι το έχουν πάρει ζεστά και φαίνεται ότι κάτι θετικό θα βγει από αυτή την κίνηση που έχει ως μόνο σκοπό την προώθηση του αστυνομικού στην Ελλάδα. Περισσότεροι από τους μισούς είναι σχετικά καινούργιοι στο είδος. Κάτι φυσικό, αφού το αστυνομικό ήταν μέχρι πρόσφατα περιθωριοποιημένο και οι έλληνες συγγραφείς που ασχολούνταν συστηματικά με αυτό ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα.

Πριν καλά καλά ξεκινήσει τη δράση της, η ΕΛΣΑΛ πιστώνεται κάτι σημαντικό: κατέγραψε, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά, όλη τη βιβλιογραφία του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος της τελευταίας τριακονταετίας και μάλιστα συνεχίζει την έρευνα προς τα πίσω στον χρόνο. Η εργασία- μεγάλη η συνεισφορά σε αυτήν του Φίλιππου Φιλίππου - περιλαμβάνει, επίσης, μελέτες και αφιερώματα εντύπων στο αστυνομικό μυθιστόρημα.

Πού μπορεί κανείς να τα βρει αυτά; Στο μπλογκ της ΕΛΣΑΛ. Είναι το www.crimefictionclubgr.wordpress.com.

πηγή: www.tanea.gr

Επιστολή Διαμαρτυρίας Συγγραφέων

by Εργαζόμενοι στα Ελληνικά Γράμματα

Με την επιστολή αυτή οι συγγραφείς που συνεργαζόμαστε ή συνεργαστήκαμε στο παρελθόν με τις εκδόσεις «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Α.Ε.» θέλουμε να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για την απαράδεκτη απόφαση του ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ να προχωρήσει στο αιφνιδιαστικό κλείσιμο του εκδοτικού οίκου.

Τα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» συμπληρώνουν 53 χρόνια ζωής. Πενήντα τρία χρόνια προσφοράς στο χώρο του βιβλίου, στην πνευματική ζωή και στον πολιτισμό του τόπου διαγράφονται με μια τυπική κυνική ανακοίνωση που επικαλείται «οικονομικές δυσκολίες » των μεγαλομετόχων του ομίλου! Προφανώς οι εργαζόμενοι, οι συγγραφείς, οι εξωτερικοί συνεργάτες δεν έχουν κανένα οικονομικό πρόβλημα!

Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό…

Με την απόφαση αυτή ο ΔΟΛ υλοποιεί με τον πιο κυνικό τρόπο την πολιτική του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Οδηγεί στην ανεργία 100 εργαζομένους και ακυρώνει το πνευματικό έργο εκατοντάδων συγγραφέων. Στέλνει ηχηρό μήνυμα απαξίωσης του πολιτισμού, των κοινωνικών και των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αναφέρουμε ενδεικτικά πως ο ΟΜΙΛΟΣ δεν είχε καν την ευθιξία να μας ενημερώσει για την απόφασή του, την οποία πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο.

Οι συγγραφείς των «ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» τασσόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, διεκδικώντας παράλληλα την κατοχύρωση των δικαιωμάτων που απορρέουν από τον πνευματικό μας μόχθο. Καλούμε το σύνολο των πνευματικών ανθρώπων της πατρίδας μας να υψώσουν τη φωνή τους απέναντι σε μια πολιτική που μας οδηγεί σε πολιτιστικό και εργασιακό μεσαίωνα, όπου μοναδική αξία αποτελεί το οικονομικό κέρδος!

ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΛΟΥΚΕΤΟ.

Βιβλιοπροτάσεις από την Ρέα Βιτάλη

Eκατό χρόνια μοναξιά

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που παίρνω απόφαση να διαβάσω τα πιο ογκώδη βιβλία. Χρειάζομαι χρόνο και την ανάλογη διάθεση, γιατί πάντοτε σκέφτομαι “ποιος ξέρει από που θα μας ξεκινήσει και που θα μας φτάσει”.

Η αλήθεια είναι ότι ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές μάς πάει πολύ μακριά, μιας και τα εκατό χρόνια μοναξιάς αντιστοιχούν στα έργα και τις ημέρες μιας ολόκληρης οικογένειας. Οι χαρακτήρες που πλάθονται κι αναλύονται είναι ξεχωριστοί και βαθιά δουλεμένοι. Πρόκειται όμως γι’ ανθρώπους τόσο παράξενους και μοναδικούς, που ο αναγνώστης αναγκαστικά αφήνει στην άκρη το δικό του κόσμο για να τους ακολουθήσει άνευ όρων στο δικό τους. Και μ’ αυτό δεν εννοώ το χωριό Μακόντο, ένα τόπο κάπου στη μέση του πουθενά, ή το σπίτι της οικογένειας στο οποίο γεννιούνται και μεγαλώνουν οι περισσότεροι ήρωες, αλλά στο μοναδικό μικρόκοσμο του καθενός ξεχωριστά που ορίζεται από την ατελείωτη μοναξιά του. Οι ήρωες μπορεί να συμβιώνουν, όμως οι σκέψεις και η δυναμική της κάθε μονάδας δημιουργούν κάθε φορά μια ιστορία-μέσα-στην-ιστορία, που για να παρακολουθήσουμε και να κατανοήσουμε, δεχόμαστε ως έχει, χωρίς κρίσεις και σχολιασμό, τουλάχιστον στο χρόνο της ανάγνωσης.

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, φιλοξενείται ένα γενεαλογικό δέντρο σε σχεδιάγραμμα, το οποίο κατέληξα να συμβουλεύομαι πολλές φορές, καθώς ο χρόνος ζωής των ηρώων, όπως και οι συγγένειες μεταξύ τους, δεν ακολουθούν μία συμβατική δομή. Χρειάζεται μάλιστα μία κάποια προσοχή όσον αφορά τα ονόματα των ηρώων, τα οποία συχνά επαναλαμβάνοται, καθώς πρόκειται για οικογένεια.

Είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κόσμο απομονωμένο, με τις δικές του συνήθειες και όρους, που αναπτύσσεται, ακμάζει και παρακμάζει μέσα στα περιγραφόμενα εκατό χρόνια, φτάνοντας στο τέλος να εξαφανιστεί το ίδιο απροσδόκητα με τη δημιουργία του. Αν αφεθεί κανείς στην ιστορία, θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα τέτοιο μέρος, με πρωταγωνιστές αυτούς τους ανθρώπους, υπήρξε στ’ αλήθεια και έσβησε στην αδιαφορία της μοναξιάς, αφήνοτας ως μοναδικό του ίχνος και απόδειξη για την ύπαρξή του, το βιβλίο αυτό…

Ματούλα Π.

πηγή: www.booknights.gr

Σεπτέμβριος: Καλή χρονιά!
	Ο Σεπτέμβριος ήταν για τους βυζαντινούς η αρχή του χρόνου: της Ινδικτιώνος. Ξεκούραστοι και τσουρουφλισμένοι από τον καλοκαιριάτικο ήλιο επιστρέφουμε τον Σεπτέμβριο, την πραγματική αρχή του χρόνου, να φτιάξουμε το πρόγραμμα της επόμενης χρονιάς, να καταστρώσουμε καινούρια σχέδια. Ξεκινάμε με το Αβγ, με θέμα τα γράμματα που γίνονται αλφάβητα , που γίνονται λέξεις και γραφή, που γίνονται παιχνίδι και αλφαβητάρια. Η αποκωδικοποίηση των γραμμάτων είναι το Α στη μακριά αλυσίδα που το γράμμα γίνεται λέξη, γίνεται ανάγνωση, γραφή, ιστορίες και βιβλία: ένας κόσμος ολόκληρος που σταδιακά ένα παιδί μεγαλώνοντας ανακαλύπτει. Γιατί και τα βιβλία μεγαλώνουν τα παιδιά ! Στο πλαίσιο της «συζήτησης» για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας στις παιδικές ηλικίες, που φαίνεται ότι όλο και περισσότερο μας απασχολεί τελευταία, θα θέλαμε να σχολιάσουμε δύο γεγονότα: Οι βιβλιοθήκες, παρόλο που είναι ο τόπος όπου η φιλαναγνωσία μπορεί να καλλιεργηθεί πραγματικά. αντιμετωπίζουν την έλλειψη υποστήριξης από το κράτος και τους αρμόδιους φορείς: Οι παιδικές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα, έργο ζωής του Οργανισμού Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών λειτουργούν εδώ και τριάντα χρόνια εφαρμόζοντας πρωτοπόρα προγράμματα φιλαναγνωσίας. Σήμερα οι υπάλληλοί τους είναι απλήρωτοι και οι βιβλιοθήκες είναι κλειστές. Παράλληλα, ξένα ιδρύματα βραβεύουν τη δημιουργική δουλειά, την ανάγκη για καινοτομία, τη συνέπεια στη χάραξη ενός δρόμου, που μια άλλη βιβλιοθήκη στην Ελλάδα σιωπηλά ακολουθεί τόσα χρόνια. Ελπίζουμε η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας που τιμήθηκε στις 13 Αυγούστου με το βραβείο του ιδρύματος Bill & Melinda Gates να βρει την υποστήριξη αλλά και να γίνει παράδειγμα για τις υπόλοιπες βιβλιοθήκες που λειτουργούν στην Ελλάδα. Ο πρώτος «διαγωνισμός» ομαδικής συγγραφής του Bookbook.gr σε συνεργασία με τις εκδόσεις ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ τελείωσε (μετά και από την καλοκαιρινή παράταση) και σύντομα θα δημοσιεύσουμε ολοκληρωμένη την ιστορία του Νεράνθρωπου. Όσοι συμμετείχαν θα ενημερωθούν για την παραλαβή του δώρου τους! Διαβάσαμε το βιβλίο του Ντέηβιντ Άλμοντ που φέτος βραβεύτηκε με το βραβείο Άντερσεν Ο άνθρωπος που κατάπινε φωτιές και ζεστάθηκε η καρδιά μας. Πιστεύουμε πως η βράβευσή του θα μπορούσε να είναι αφορμή για να μεταφραστούν κι άλλα βιβλία του στα ελληνικά αλλά και να επανεκδοθεί το πιο γνωστό μυθιστόρημά του Κάτι σαν άγγελος που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη και έχει εξαντληθεί. Σ’έναν κόσμο που «αποβιβλιοποιείται» συνέχεια, όχι γιατί κυκλοφορούν τα e-books αλλά γιατί τα καλά κείμενα παίζουν όλο και λιγότερο ρόλο στη ζωή μας και το διάβασμα γίνεται όλο και περισσότερο επίδειξη επιπέδου ζωής, ελπίζουμε να συναντηθούμε αυτή τη χρονιά σ’ όσα σημαντικά βιβλία καταφέρουμε να περισώσουμε.