Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
Το «Ιμαρέτ» κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών 2009
Η Διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ κα Κατρίν Βελισσάρη παραδίδει στον συγγραφέα
Γιάννη Καλπούζο το Βραβείο Αναγνωστών 2009.Η επίσημη τελετή απονομής θα
πραγματοποιηθεί την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου σε ειδική εκδήλωση (βλ. παρακάτω).
Το «Βραβείο Αναγνωστών 2009» απονέμεται στο μυθιστόρημα «Ιμαρέτ - Στη σκιά του ρολογιού» του Γιάννη Καλπούζου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα· ένα μυθιστόρημα με φόντο την Ιστορία, που εκτυλίσσεται στην τουρκοκρατούμενη Άρτα του 1854 και επικεντρώνεται στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, στον απόηχο των όποιων πολεμικών γεγονότων, στους κώδικες συνύπαρξης των λαών, γιατί υπήρξε συνύπαρξη ανάμεσα στις φυλές που ζούσαν τότε στην Άρτα, Έλληνες, Τούρκοι κι Εβραίοι.
Η ψηφοφορία ανέδειξε το αγαπημένο ελληνικό μυθιστόρημα του αναγνωστικού κοινού, που επέλεξε με sms ένα από τα δεκαπέντε της «βραχείας λίστας» που κατήρτισαν με την ψήφο τους μέλη Λεσχών Ανάγνωσης από τις 230 που λειτουργούν σ’ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Σημειώνουμε ότι με την ψήφο τους οι αναγνώστες συμμετείχαν κατά 50% στο τελικό αποτέλεσμα ενώ το υπόλοιπο 50% βγήκε από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης.
Το «Ιμαρέτ» του Γιάννη Καλπούζου είναι ο πέμπτος νικητής του Βραβείου Αναγνωστών που θέσπισε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) το 2005.
Το ΕΚΕΒΙ θα βραβεύσει τον νικητή στο πάρτι που θα οργανώσουν οι εκδόσεις Μεταίχμιο την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου, στις 20:00 (στον Πολυχώρο Μεταίχμιο, Ιπποκράτους 118, Αθήνα ).
Το βραβείο που θα παραλάβει ο νικητής έχει φιλοτεχνηθεί από τον εικαστικό δημιουργό Διαμαντή Αϊδίνη.
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Η γκρίζα γη είναι ταυτόχρονα και το τέλος
Κοπέλα που σε λένε Φίνι
Δημήτρης Μαμαλούκας
εκδ Λιβάνη
Χιλιάδες ψυχές ζουν κι εργάζονται κάτω απ’ τις χειρότερες συνθήκες σ’ ένα γιγαντιαίο εργοστάσιο στην άκρη μιας άγνωστης χώρας. Η Φίνι είναι μία απ’ αυτές. Είναι μια κοπέλα που αγωνίζεται κάθε μέρα για να επιβιώσει και ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή, μια διαφυγή προς την ελευθερία. Μα η απόδραση είναι σχεδόν αδύνατη απ’ αυτό το μέρος. Το εργοστάσιο είναι κυκλωμένο από την γκρίζα γη, μια αχανή άνυδρη έκταση που κάθε βράδυ στοιχειώνεται από αλλόκοτα τέρατα - δαίμονες. Ένας μύθος όμως που κυκλοφορεί ανάμεσα στους έγκλειστους εργάτες μιλάει για κάποιο γέρο που χρόνια πριν κατάφερε να τη διασχίσει και να φτάσει στο τελευταίο σύνορο, ένα μεγάλο και ορμητικό ποτάμι, πριν την εκεί χώρα, τη χώρα της ελευθερίας. Όταν η Φίνι γνωρίζει τον Γκον, έναν όμορφο νεαρό νοσοκόμο, δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η γνωριμία θα είναι η απαρχή μιας μεγάλης περιπέτειας, ενός αγώνα ζωής και θανάτου και μιας εξαντλητικής πορείας στα βάθη της ανθρώπινης αντοχής και πίστης.
«Η γκρίζα γη είναι ταυτόχρονα και το τέλος κάθε ελπίδας για απόδραση. Όσο φτάνει το µάτι, δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά εκατοντάδες χιλιόµετρα άγονης και εντελώς αφιλόξενης γης, καλυµµένης εξολοκλήρου από χοντρό χαλίκι κι απότοµους, αιχµηρούς βράχους. Όµως ακόµα και σ’ αυτό το εχθρικό περιβάλλον υπάρχει ζωή. Η σκοτεινή πλευρά της γκρίζας γης. Αυτή που βασιλεύει µόλις πέσει το σκοτάδι... ...Πήρα µια βαθιά αναπνοή και σήκωσα ψηλά το κεφάλι προς τον απέραντο ουρανό. ?εν υπήρχε φεγγάρι και τ’ αστέρια δε διακρίνονταν ακόµα. Έµεινα για λίγο να ατενίζω το άπειρο διψώντας για ελευθερία. Θα έφευγα άραγε ποτέ από δω µέσα;»
Τα φαγητά που έφτιαχνε η Τατιάνα
Το τραπέζι της Τατιάνας. Οι συνταγές της Τατιάνας και του Αλεξάντερ για φαγητό και αγάπη
Σίμονς Πωλλίνα
εκδ Ωκεανίδα
Τα φαγητά που έφτιαχνε η Τατιάνα για τον Αλεξάντερ μια ολόκληρη ζωή - γιατί ο έρωτας περνάει από το στομάχι... Η συνέχεια της πολυαγαπημένης τριλογίας Ο Μπρούντζινος καβαλάρης, Τατιάνα και Αλεξάντερ και Οι κήποι της Τατιάνας .
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Τατιάνα έφτιαξε για πρώτη φορά λαχανόρυζο με κρέας για τον Αλεξάντερ. Ωστόσο οι αναμνήσεις της είναι ακόμα ζωηρές: η κάπως βραχνή, σιγανή φωνή της γιαγιάς της, το τραμ που είχε πάρει για να περάσει στην απέναντι όχθη, το απογευματινό φως που σιγά σιγά λιγόστευε, ο πόνος στο σπασμένο της πόδι καθώς περπατούσε κουτσαίνοντας· αλλά πάνω απ’ όλα, η επιθυμία να φτιάξει κάτι για κάποιον, με μοναδικό σκοπό να τον ευχαριστήσει.
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Προσαρμοσμένη αναζήτηση