Αμφιταλάντευση

Αμφιταλαντεύομαι στο σήμερα και στο χθες

σε ότι υπήρχε όμορφο και απεχθές,

σε ότι με είχε παρακινήσει

και σε ότι συναισθηματικά με είχε κινήσει

να βρεθώ στη δική σου χώρα.

Μα τι γίνεται τώρα;

Αμφιταλαντεύομαι από την αρχή

μήπως και γίνει μια απαρχή

μιας ολότελα νέας εποχής

και από εσένα αποχής.

Αμφιταλαντεύομαι κι αφήνομαι

ένα με τις σκέψεις μου γίνομαι.

Πόσα περιμένουν να ειπωθούν,

πόσα με τους τρόπους τους με ωθούν,

μα ακόμη κάτι με κρατάει πίσω

και πότε αλήθεια θα γυρίσω

τη σελίδα της αμφιταλάντευσης;

Αμφιταλαντεύομαι και αγναντεύω

και κατά τη διάρκεια της αγνάντευσης

σε απρόσμενα όρια κοντεύω.

Μεταξύ της λογικής και του παραλόγου,

μα με τη βοήθεια των λέξεων

και του δυναμικού λόγου

παρακάμπτεται το παιχνίδι των έξεων.

Ηχητικές συγχορδίες,

μελωδικές στιχουργίες,

αμφιταλάντευση σαν εκκρεμές

κι επιστροφή στο γηγενές.

Γήινη σταθερότητα,

αέρινη μεταβλητότητα,

πύρινος αυθορμητισμός

και υδάτινος συναισθηματισμός.

Μα εξακολουθώ να επιθυμώ,

χωρίς να έχω κάποιο θυμό,

να αμφιταλαντευτώ και πάλι,

χωρίς να γίνεται κάποια πάλη

των συναισθηματικών σκέψεων

ή των σκεπτικών συναισθημάτων,

μα αντικατάσταση των σκέψεων

και απομάκρυνση των παθημάτων.

Κι εξακολουθώ να αμφιταλαντεύομαι

και την ανεμελιά να γεύομαι,

που δίνει τη δική της παράσταση

και δε χρειάζομαι πια συμπαράσταση.