Νέα σημαντική διάκριση για τον Δημήτρη Στεφανάκη και τις «Μέρες Αλεξάνδρειας» μέσα σε λίγους μήνες. Μετά το Prix Méditerranée Étranger 2011, ο Έλληνας συγγραφέας απέσπασε το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 για την πεζογραφία (International Cavafy Award for prose).
Το βραβείο αυτό απονέμεται κάθε δύο χρόνια στο πλαίσιο των Καβαφείων, που διοργανώνονται από την ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο, σε συνεργασία με το αιγυπτιακό Υπουργείο Πολιτισμού και την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος και άλλων φορέων.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης βραβεύτηκε σε ειδική εκδήλωση στο Small Hall της Όπερας τη Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου, ενώ δύο ημέρες μετά συμμετείχε σε διεθνή ημερίδα στην Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη, όπου μίλησε για τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Υπενθυμίζεται ότι οι «Μέρες Αλεξάνδρειας» στη γαλλική τους έκδοση ήταν επίσης υποψήφιες για το Prix du Livre Européen, «Βραβείο Ευρωπαϊκού βιβλίου», ενώ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσουν στα Ισπανικά και στα Αραβικά.
«Μέρες Αλεξάνδρειας» του Δημήτρη Στεφανάκη από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Το βραβείο αυτό απονέμεται κάθε δύο χρόνια στο πλαίσιο των Καβαφείων, που διοργανώνονται από την ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο, σε συνεργασία με το αιγυπτιακό Υπουργείο Πολιτισμού και την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος και άλλων φορέων.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης βραβεύτηκε σε ειδική εκδήλωση στο Small Hall της Όπερας τη Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου, ενώ δύο ημέρες μετά συμμετείχε σε διεθνή ημερίδα στην Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη, όπου μίλησε για τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Υπενθυμίζεται ότι οι «Μέρες Αλεξάνδρειας» στη γαλλική τους έκδοση ήταν επίσης υποψήφιες για το Prix du Livre Européen, «Βραβείο Ευρωπαϊκού βιβλίου», ενώ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσουν στα Ισπανικά και στα Αραβικά.
«Μέρες Αλεξάνδρειας» του Δημήτρη Στεφανάκη από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
www.zougla.gr
Πολύ καλό βιβλίο που σε κάνει να ζεις σε περιβάλλον Αλεξάνδρειας, Παρισιού, Βερολίνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μεγάλη χοντράδα του συγγραφέα είναι όσα ανέφερε για το Ισραήλ. Μίλησε για μια Εβραία που έκανε αντίσταση στους Ναζί, πήγε στο Ισραήλ μίλησε για ένα σοσιαλιστικό παράδεισο αδελφότητας του Κιμπούτς, μίλησε για το πώς έκαναν ντά στους Άραβες που πήγαν να καταπνίξουν τους Εβραίους, ανέφερε για την εκστρατεία του Ισραήλ κατά του Σουέζ το 1952 όταν είχαν προσπαθήσει Άγγλοι και Γάλλοι να ανακαταλάβουν τη Διώρυγα. Όλα αυτά περιγράφονται μέ τέτοιο απλοϊκό τρόπο που περιοριζει στο μηδέν οποιαδήποτε αντίθετη άποψη, προφανώς επειδή δεν πρέπει να συζητάμε για το ενδεχόμενο να υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που να διαφωνούν σε τέτοια απόλυτη άποψη περί Ισραήλ που ούτε ο Μπέγκιν και ο Σαρόν δεν είχαν εκφράσει με τέτοιο φανατισμό και έτσι απόλυτα. Αντίθετα στα του Βερολίνου, του Παρισιού και της Αλεξάνδρειας γίνεται μεγάλη ανάλυση και επιτρέπονται πολλές απόψεις για την κατάσταση και τις κατά καιρούς πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες.