Ο Σμουτς ταξιδεύει στην πολιτεία του μαγικού κύκλου!Ο Αλέξης Ασημακόπουλος τον σχεδιάζει,
ο Θανάσης Τσαλταμπάσης διηγείται τις περιπέτειές του
και η Παναγιώτα Παρασκευοπούλου, η δημιουργός του, μας μιλάει για το νέο της ήρωα!
Όταν πρωτοαντίκρυσα τον Σμουτς, αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο απ' όλα ήταν το φουντωτό πορτοκαλί μαλλί του και η μοναδική καραμελόσαλτσά του! Αν τύχει και σε εσάς να την δοκιμάσετε δεν θα ξεχάσετε ποτέ τη γεύση της! Διαβάζοντας το παραμύθι της Παναγιώτας Παρασκευοπούλου ταξίδεψα μαζί με τον Σμουτς, το ξωτικό του δάσους, στην Πολιτεία του Μαγικού Κύκλου και έπειτα θέλησα να γνωρίσω ποιος κρύβεται πίσω από αυτό το παιχνιδιάρικο και ευαίσθητο ξωτικό! Διαβάστε τη συνέντευξη που έδωσε η συγγραφέας στο CaptainBook.gr! =) CaptainBook: Ο Σμουτς είναι ένας ιδιαίτερος ήρωας με χαρακτηριστικό φουντωτό μαλλί και γεμάτος ευαισθησία. Πώς προέκυψε αυτός ο ήρωας;
Παναγιώτα Παρασκευοπούλου: Πράγματι, ο Σμουτς είναι πολύ ιδιαίτερος. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό ξωτικό, καλόκαρδο, με τις παραξενιές του, τις ανασφάλειές του και τις ευαισθησίες του, ο οποίος λατρεύει δυο πράγματα: τα γλυκά και τις περιπέτειες. Από μικρή με «ακολουθούσε» ως φανταστικό μου φιλαράκι, έτσι ώστε σήμερα να μπορώ να τον αποτυπώσω ως τον βασικό ήρωα του παραμυθιού μου. Το μαλλί του, σε χρώμα μελί-πορτοκαλί είναι το σήμα κατατεθέν του, καθώς είναι ίδιο με το χρώμα του σπιτιού του, μια κολοκύθα σε χρώμα και αυτή, μελί-πορτοκαλί!
CB.: Ποια είναι η σχέση που είχατε με τα παραμύθια ως παιδί και ποια ως ενήλικας;
Π.Π.: Σαν παιδί, «βούλιαζα» στην κυριολεξία μέσα στα παραμύθια, ιδιαίτερα εκείνα που μίλαγαν για νάνους, ξωτικά, νεράιδες και παρόμοιους ήρωες. Φανταζόμουν τον εαυτό μου να συμμετέχει ενεργά στις περιπέτειες τους, με αποτέλεσμα οι γονείς μου να δυσκολεύονται να μου πάρουν το βιβλίο από τα χέρια! Θυμάμαι, μάλιστα, μια φορά που ζωγράφισα στον τοίχο του σπιτιού μας έναν νάνο!
Ως ενήλικας, μου αρέσει ακόμα να ονειρεύομαι προσπαθώντας να βάλω στην ζωή μου την μαγεία που βγάζουν αυθόρμητα από μέσα τους τα παιδιά. Βέβαια, αυτό δεν είναι τόσο απλό, καθώς η καθημερινότητα με τις δυσκολίες της κάνει τα πάντα για να μας αποτραβήξει. Πιστεύω όμως ότι τα έχω καταφέρει αρκετά καλά έως τώρα.
CB.: Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς παραμυθιών ή κάποιοι παραμυθάδες τους οποίους θαυμάζετε ή από τους οποίους έχετε επηρεαστεί;
Π.Π.:Από Έλληνες, θαυμάζω τον Ευγένιο Τριβιζά, καθώς κατά την γνώμη μου, πρόκειται για έναν από τους ευφυέστερους παραμυθάδες της εποχής μας. Από ξένους συγγραφείς, μου αρέσει πάρα πολύ η Beatrix Potter και η J.K. Rowling.
Η άποψή μου είναι ότι ο κάθε συγγραφέας αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα, η οποία προσφέρει το δικό της «κομμάτι», θα μπορούσαμε να πούμε, στην παιδική λογοτεχνία. Με αυτό το σκεπτικό, δεν θεωρώ ότι έχω επηρεαστεί από κάποιον άλλον συγγραφέα παραμυθιών.
CB.: Ποια ανάγκη οδηγεί έναν συγγραφέα να μπει στον κόσμο των παραμυθιών;
Π.Π.: Πολλές και διαφορετικές ανάγκες, ξεχωριστές για τον καθένα. Μιλώντας για εμένα προσωπικά, η ανάγκη που με οδήγησε να μπω στον κόσμο των παραμυθιών, είναι η αγάπη μου για τα παιδιά και τον κόσμο των παιδιών και η επιθυμία μου να τα ταξιδέψω σε χώρους μαγικούς με ήρωες με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν και μέσω των οποίων μπορούν να λάβουν όμορφα μηνύματα και συναισθήματα. Άλλη μια ανάγκη, εξίσου σημαντική και αυτή, είναι η εξωτερίκευση του εσωτερικού μου παιδιού, το οποίο, πιστέψτε με, είναι ολοζώντανο και πολλές φορές μου κλέβει τον ρόλο ως συγγραφέας!
CB.: Ποια χαρακτηριστικά πιστεύετε ότι είναι τα πιο σημαντικά σε ένα παραμύθι;
Π.Π.:Εκτός από την εικονογράφηση, που αποτελεί σημείο κλειδί για το παραμύθι, εξίσου σημαντικότατα είναι και τα μηνύματα τα οποία επιθυμεί να περάσει ο συγγραφέας στους μικρούς αναγνώστες του. Στο παραμύθι μου, παραδείγματος χάρη, δίνεται έμφαση στο πως όταν νιώθουμε πραγματική αγάπη και παίρνουμε τις αποφάσεις μας με βάση το τι θέλει η καρδιά μας, όταν δίνουμε κάτι σε κάποιον που το χρειάζεται πραγματικά, χωρίς να το σκεφτούμε, αλλάζει η οπτική με την οποία βλέπουμε τα πράγματα, και κατά συνέπεια και όλη μας η ζωή προς το καλύτερο! Γνωρίζω βέβαια ότι αυτό ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι, και είναι και ο λόγος για τον οποίον ο Σμουτς θα ζήσει στην συνέχεια περιπέτειες που θα τον αλλάξουν..λίγο.
CB.: Οι φανταστικοί φίλοι, που απ' ότι λέτε είχατε κι εσείς, πώς βοηθούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας;
Π.Π.:Μας βοηθούν να ονειρευόμαστε περισσότερο. Και το έχουμε ανάγκη. Επιμένω σε αυτό επειδή γνωρίζω το πόσο σημαντικό είναι για την διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Ένα παιδί έχει ανάγκη την ταύτιση με αυτό που ονομάζεται μαγεία, παραμύθι, φανταστικούς φίλους. Δεν είμαι αντίθετη στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά κατά την άποψή μου τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το παραμύθι στα μάτια ενός παιδιού.
CB.: Κι όταν πια δίνουμε στους φανταστικούς μας φίλους σάρκα και οστά, τους σκοτώνουμε ή τους χαρίζουμε την αθανασία;
Π.Π.: Τους χαρίζουμε..επιτέλους την αθανασία! Δίνοντας τους μορφή και κατά συνέπεια ζωή, τους απελευθερώνουμε από την φαντασία μας και τους κάνουμε πραγματικούς!
CB.: Την εικονογράφηση του παραμυθιού ανέλαβε ο Αλέξης Ασημακόπουλος και ομολογουμένως έχει καταφέρει να προσδώσει στον Σμουτς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κάνοντας τον να ξεχωρίζει και να εντυπωσιάζει. Υπήρξαν κάποιες προτάσεις που κάνατε στον εικονογράφο ή τον αφήσατε να δημιουργήσει αποκλειστικά και μόνο από τις εικόνες που του δημιουργήθηκαν διαβάζοντας το παραμύθι;
Π.Π.: Με τον Αλέξη υπήρξε μια πολύ καλή συνεργασία και συνεννόηση. Του έκανα τις προτάσεις μου για το πως είχα φανταστεί τον Σμουτς, το πως τον «έβλεπα» και στην συνέχεια τον άφησα να τον σχεδιάσει εντελώς ελεύθερα, διαβάζοντας το παραμύθι, χωρίς να επεμβαίνω.
CB.: Μέχρι στιγμής, τα παιδιά πώς έχουν υποδεχτεί τον Σμουτς; Υπάρχουν κάποια πολύ χαρακτηριστικά σχόλια ή ατάκες που έχετε ακούσει;
Π.Π.: Όλα τα παιδιά έως τώρα τον έχουν υποδεχτεί θερμά και με ενθουσιασμό. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν η αποδοχή ιδιαίτερα των παιδιών ηλικίας 2-4 ετών. Παρότι δεν ξέρουν ακόμη να διαβάζουν, εντυπωσιάστηκαν ιδιαίτερα από τον Σμουτς, ενώ ορισμένα επέμεναν και να τον γνωρίσουν. Σ'αυτό θέλω να προσθέσω ότι θεωρώ ότι έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο το cd του παραμυθιού, το οποίο έχει ντύσει με τους ήχους και την μαγευτική μουσική του ο συνθέτης Constantinos, ενώ ο ηθοποιός Θανάσης Τσαλταμπάσης κατάφερε να αποδώσει εξαιρετικά τον ρόλο του Σμουτς. Τώρα, για ατάκες και σχόλια παιδιών, θυμάμαι μια ατάκα ενός μικρού τριών ετών ο οποίος έλεγε τον Σμουτς..Σμιτς και μου είπε: « Κυρία συγγραφέα, πότε θα έρθει και ο ..Σμιτς μαζί σας να τον δούμε;» Η μια άλλη ατάκα μιας μικρής τεσσάρων ετών: « Θέλω κι εγώ να αφήσω τα μαλλιά μου σαν τον Σμουτς!»
CB.: ...και οι μεγάλοι; (συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης).
Π.Π.: Οι μεγάλοι ταξιδεύουν με το παραμύθι αυτό. Μου λένε μάλιστα ότι τους θυμίζει τα παραμύθια που διάβαζαν μικροί. Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
CB.: Πριν προχωρήσετε στην έκδοση του παραμυθιού το διαβάσατε σε μικρούς ή και μεγάλους για να δείτε τις αντιδράσεις τους, να πάρετε ιδέες και να ακούσετε τα σχόλιά τους;
Π.Π.: Το διάβασα στον άνδρα μου και στην αδερφή μου, οι οποίοι μου είπαν την άποψή τους, και στον ανιψιό μου που είναι επτά για να πάρω την γνώμη ενός πιο αυστηρού κριτή, καθώς πιστεύω ότι τα παιδιά είναι το αυστηρότερο κοινό.
CB.: Στο τέλος του παραμυθιού μας αφήνετε μία υπόνοια ότι ο Σμουτς μπορεί να επιστρέψει. Να περιμένουμε και συνέχεια;
Π.Π.: Εννοείται! Μια συνέχεια γεμάτη έντονες περιπέτειες με τον Σμουτς να ανακαλύπτει ...Αν σας το πω όμως, θα χαλάσω την έκπληξη, έτσι δεν είναι;
CB.: Ποια είναι τα όνειρά σας για τον Σμουτς; Π.Π.: Να καταφέρνει πάντοτε να προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους μια αγκαλιά γεμάτη χαρά, αγάπη και όνειρα, πολλά πολλά όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου