Όταν η φύση προστάζει

Ο Κώστας Ακρίβος γεννήθηκε στις Γλαφυρές του Βόλου, το 1958. Είναι φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση και μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. Παράλληλα είναι υπεύθυνος της σειράς «Μια πόλη στη λογοτεχνία» των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος σε ένα σύνολο δεκαεπτά διηγημάτων με τίτλο «Τελετές Ενηλικίωσης», φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με την ανθρώπινη φύση με πλαίσιο το χρόνο και τη φύση σαν περιβάλλον. Πάνω σε αυτούς τους τρεις άξονες ο συγγραφέας καταγράφει με πάθος και γνώση την ενηλικίωση του ατόμου, η οποία επιφέρει και τη διαφοροποίηση της κοινωνίας . Ο έρωτας, άπιαστος και απαγορευμένος, ωστόσο κυρίαρχος σαν πράξη και συναίσθημα, λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη η οποία ενίοτε αντιστέκεται στο χρόνο ενώ ταυτόχρονα τιμωρεί. Ωστόσο, η μέτρηση του χρόνου καταγράφεται άλλοτε ημερολογιακά, άλλοτε σαν εποχή και άλλοτε πάλι σαν ενηλικίωση του ατόμου από τα γεγονότα που έχουν συντελεστεί. Ο χρόνος, πανδαμάτωρ, διατηρεί το ακαθόριστο και το στιγμιαίο που μέσα από το γεγονός της συγκεκριμένης στιγμής μπορεί και τα ανατρέπει όλα.

Στο «Τελετές Ενηλικίωσης», η ζωή του Ανδρέα και των δύο αγοριών του, Λαυρέντη και Βλάση, περιγράφει όχι μόνο την εξέλιξη της δικής τους ζωής αλλά και την εξέλιξη της ζωής των Ελλήνων. Στη δεκαετία του ΄30, η φύση ορίζει και οργανώνει τη ζωή των ανθρώπων οι οποίοι έχουν ελάχιστες επιλογές, διότι η πειθαρχία δεν διαφέρει από την υποταγή. Στα χρόνια που ακολουθούν εμφανίζονται ξεκάθαρα ο ασκητισμός, η θρησκεία, η πολιτική, η τρέλα, οι μετανάστες, οι σπουδές, οι τζάμπα μάγκες ,τα δενδροφουσκώματα και όχι μόνον. Επίσης, αισθητή κάνουν την παρουσία τους χήρες πεινασμένες, έρωτες μουγκοί, αθόρυβοι, ταριχευμένα συναισθήματα σε άρρωστα μυαλά, γυάλινα βλέμματα ή ιστορίες του χωριού πνιγμένες στις σιωπές, σαν μυστικά που ξέρουν όλοι και κανείς δεν μαρτυρά. Και μέσα σε όλες αυτές τις διηγήσεις ο έρωτας παρών/απών, ζωντανός/νεκρός και ο θάνατος πάντα εκεί, να βάζει την υπογραφή του. Τέλος.

Με αυτά τα θέματα τα οποία υποκινούν και διαμορφώνουν άτομο και κοινωνία καταπιάνεται ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος, με ήρωες που τρυπώνουν από διήγημα σε διήγημα καταγράφοντας τα στάδια ενηλικίωσής τους και μέσα από αυτές τις ιστορίες τη διαφοροποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Εντούτοις ο αναγνώστης δεν παίρνει μια σαφή απάντηση στο ερώτημά του. Τι συντελεί στην ενηλικίωση του ατόμου; Τα γεγονότα; Η κοινωνία; Ο χρόνος; Ή, μήπως, όλα μαζί;

Η γραφή είναι ζωντανή, φανερώνει γνώση και αγάπη για την ύπαιθρο. Κεντημένη από λέξεις ξεχασμένες ή επιλεγμένες με βαρύτητα που προβάλλουν τις ρίζες προέλευσής τους. Άλλοτε πάλι, σαν ντοπιολαλιές ποτισμένες με νοσταλγία, οι λέξεις γοητεύουν τον αναγνώστη, προσδίδοντας επιπλέον αξία στο κείμενο. Παράλληλα, λέξεις παλιές και άγνωστες δίνουν το κιτρίνισμα του χρόνου στις σελίδες, αποδεικνύοντας πως και η γλώσσα εξελίσσεται. Ενηλικιώνεται. Ταυτόχρονα καταγράφει τη ζωή στο χωριό δημιουργώντας εξαιρετικές περιγραφές της φύσης και των ανθρώπων, οι οποίοι γυρίζουν με μόχθο τον τροχό της ζωής που είναι γεμάτη από στερήσεις, απώλειες και ανατροπές. Εικόνες, εικόνες, εικόνες και η φύση σαν νύφη στολισμένη προβάλλει την ομορφιά της. Πυκνή γραφή και πυκνή ζωή.

Ο Κώστας Ακρίβος, με έκδηλα αντρική γραφή, αποτυπώνει ιστορίες που πολλές είναι σαν αυτές που λένε οι άνδρες μεταξύ τους, παρουσιάζοντας με συμπόνια και αγάπη τον άνθρωπο και τη διαδικασία ενηλικίωσης του, της κοινωνίας και της γλώσσας. Τέλος, οι «Τελετές Ενηλικίωσης» είναι η ιστορία ενός που όμως είναι κομμάτι της ζωής πολλών, καθόσον το άτομο είναι κομμάτι του συνόλου. Όπως η φωτογραφία στο εξώφυλλο του βιβλίου που, ευφυώς, γίνεται κομμάτια εντός.

Από την Τούλα Ρεπαπή και το www.diavasame.gr