Κριτική:
Ένα πραγματικά πολύ καλό ποίημα που συχνά αγγίζει την πεζογραφία...Αυτή ωστόσο είναι και η μαγεία του.
Αισθήματα δυνατά κυρίως θυμός, οργή απόγνωση, αλλά και μια 'ανέλπιδη ελπίδα'...
Γενικά είναι ένα ελεύθερο στη γραφή ποίημα κυρίως απαισιόδοξο, εμπλουτισμένο με σχετικά απλό λεξιλόγιο...Πολύ όμορφη σύνταξη και δομή, μόνο μια πολύ μικρή παραφωνία σε κάποια διακοσμητικά εεπίθετα. Ίσως λίγο υπερβολικά, αλλά και πάλι ποιος ο καλύτερος τρόπος εξωτερίκευσης τόσο έντονα συσσωρευμένων συναισθημάτων;
Ένα εξαιρετικά δυνατό ποίημα που από την αρχή σε ξεσηκώνει, αισθάνεσαι την ανάγκη της ποιήτριας, την ανάγκη όλων μας για αλλαγή, το τέλος πια αυτής της συνεχόμενης κοινωνικής αδικίας και πρωτίστως πολιτικής φόλας... Εξίσου σημαντική είναι και η απόλυτα ρεαλιστική ματιά και άποψη της δημιουργού... Ονειρεύεσαι ,αλλά γνωρίζεις ότι στην δεδομένη περίσταση είναι πρακτικά μάταιο...Όλα αρκετά ισορροπημένα, τίποτα δεν σκεπάζει τίποτα...Ύφος πολύ σκληρό και επικριτικό...
Ας το παραδεχτούμε...οι κοινωνικοπολιτικοοικονομικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις απαιτούν και γαλουχούν μια νέα γενιά ποιητών και συγγραφέων... Η Λένα Λοίζου αν δεν είναι μία από αυτές, είναι σίγουρα πολύ κοντά στο να γίνει... Μην την αφήσετε να περάσει απαρατήρητη!!! Όλοι οι αναβρασμοί κρύβουν πάντα αξιόλογους καλλιτέχνες
Αισθήματα δυνατά κυρίως θυμός, οργή απόγνωση, αλλά και μια 'ανέλπιδη ελπίδα'...
Γενικά είναι ένα ελεύθερο στη γραφή ποίημα κυρίως απαισιόδοξο, εμπλουτισμένο με σχετικά απλό λεξιλόγιο...Πολύ όμορφη σύνταξη και δομή, μόνο μια πολύ μικρή παραφωνία σε κάποια διακοσμητικά εεπίθετα. Ίσως λίγο υπερβολικά, αλλά και πάλι ποιος ο καλύτερος τρόπος εξωτερίκευσης τόσο έντονα συσσωρευμένων συναισθημάτων;
Ένα εξαιρετικά δυνατό ποίημα που από την αρχή σε ξεσηκώνει, αισθάνεσαι την ανάγκη της ποιήτριας, την ανάγκη όλων μας για αλλαγή, το τέλος πια αυτής της συνεχόμενης κοινωνικής αδικίας και πρωτίστως πολιτικής φόλας... Εξίσου σημαντική είναι και η απόλυτα ρεαλιστική ματιά και άποψη της δημιουργού... Ονειρεύεσαι ,αλλά γνωρίζεις ότι στην δεδομένη περίσταση είναι πρακτικά μάταιο...Όλα αρκετά ισορροπημένα, τίποτα δεν σκεπάζει τίποτα...Ύφος πολύ σκληρό και επικριτικό...
Ας το παραδεχτούμε...οι κοινωνικοπολιτικοοικονομικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις απαιτούν και γαλουχούν μια νέα γενιά ποιητών και συγγραφέων... Η Λένα Λοίζου αν δεν είναι μία από αυτές, είναι σίγουρα πολύ κοντά στο να γίνει... Μην την αφήσετε να περάσει απαρατήρητη!!! Όλοι οι αναβρασμοί κρύβουν πάντα αξιόλογους καλλιτέχνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου