Από το βιβλίο «Κράτα με... η Κιβωτός σαλπάρει»
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Και σήμερα μία από τα ίδια, τίποτα καινούριο. Δεν έχω ούτε ένα συνταραχτικό γεγονός για να γεμίσω τις σελίδες σου.
Κυριακή, ώρα έντεκα το πρωί.
Εγώ με μία ποδιά στη μέση τηγανίζω μελιτζάνες.
Ο Λάμπρος ετοιμάζει τη σακούλα με τα σκουπίδια για να τη βγάλει έξω.
Ο Άριστος βγαίνει απ’ το μπάνιο και τα νερά στάζουν στο πάτωμα, αφού ξέχασε να πάρει πετσέτα.
Ο Μιχάλης κουρεύει την κούκλα της μικρής κι οι τρίχες πέφτουν στον καναπέ για να συνοδέψουν τα ψίχουλα απ’ τα πατατάκια που έφαγε μόλις πριν.
Η Γιώτα πηδάει στο κρεβάτι, κάνει μία επιδεικτική τούμπα, κτυπάει στο διπλανό κομοδίνο και αρχίζει να τσιρίζει.
Το σπίτι έχει τα χάλια του. Παπούτσια από δω κι από κει, ρούχα πεταμένα, τα τραπέζια φορτωμένα χαρτιά, εφημερίδες, παιχνίδια, στα τζάμια δαχτυλιές σε κόκκινο-κέτσαπ, καφέ-λάσπη, μαύρο-βρωμιά, πορτοκαλί-πιθανόν μαρκαδόρος.
Η τηλεόραση αναμμένη. Παίζει μία διαφήμιση γάλατος: Είναι πρωί, η οικογένεια βρίσκεται σε μία αστραφτερή κουζίνα, τα μέλη της με πεντακάθαρα -βλέπε λευκά- ρούχα κάθονται στο τραπέζι και τρώνε πρωινό. Η μαμά βάζει γάλα στον καφέ του συζύγου, στα δημητριακά των παιδιών και σ’ ένα ποτήρι για την ίδια, που παρεμπιπτόντως έχει γυαλιστερά μαλλιά κομμωτηρίου, περιποιημένο μακιγιάζ κι είναι λεπτή και γυμνασμένη...
Όλοι γελούν, κανείς δε φωνάζει, προσφέρουν με ευγένεια τη μαρμελάδα στο διπλανό τους και ετοιμάζονται για μία υπέροχη μέρα.
Εγώ διασχίζω το σαλόνι για να πάω στην κόρη μου που έχει χτυπήσει, σταματώ και βλέπω αυτή ακριβώς τη διαφήμιση.
Η Γιώτα συνεχίζει να με φωνάζει, ο μεγάλος μου γιος ζητάει επίμονα πετσέτα, ο Μιχάλης μού δείχνει τη νέα απόπειρα κοψίματος των μαλλιών του, ο αγαπημένος μου σύζυγός βρίζει γιατί του σκίστηκε η σακούλα και χύθηκαν όλα τα σκουπίδια στην είσοδο της πόρτας.
Τελειώνει η διαφήμιση κι εγώ συνεχίζω να κοιτάζω το γυαλί αποβλακωμένη. Ο έντονος θόρυβος γύρω μού τρυπάει τ’ αφτιά και, καθώς αναρωτιέμαι από ποια μαγική χώρα είναι βγαλμένο το στόρι αυτού που μόλις είδα, ανοίγω το στόμα και ουρλιάζω: ΣΚΑΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Και σήμερα μία από τα ίδια, τίποτα καινούριο. Δεν έχω ούτε ένα συνταραχτικό γεγονός για να γεμίσω τις σελίδες σου.
Κυριακή, ώρα έντεκα το πρωί.
Εγώ με μία ποδιά στη μέση τηγανίζω μελιτζάνες.
Ο Λάμπρος ετοιμάζει τη σακούλα με τα σκουπίδια για να τη βγάλει έξω.
Ο Άριστος βγαίνει απ’ το μπάνιο και τα νερά στάζουν στο πάτωμα, αφού ξέχασε να πάρει πετσέτα.
Ο Μιχάλης κουρεύει την κούκλα της μικρής κι οι τρίχες πέφτουν στον καναπέ για να συνοδέψουν τα ψίχουλα απ’ τα πατατάκια που έφαγε μόλις πριν.
Η Γιώτα πηδάει στο κρεβάτι, κάνει μία επιδεικτική τούμπα, κτυπάει στο διπλανό κομοδίνο και αρχίζει να τσιρίζει.
Το σπίτι έχει τα χάλια του. Παπούτσια από δω κι από κει, ρούχα πεταμένα, τα τραπέζια φορτωμένα χαρτιά, εφημερίδες, παιχνίδια, στα τζάμια δαχτυλιές σε κόκκινο-κέτσαπ, καφέ-λάσπη, μαύρο-βρωμιά, πορτοκαλί-πιθανόν μαρκαδόρος.
Η τηλεόραση αναμμένη. Παίζει μία διαφήμιση γάλατος: Είναι πρωί, η οικογένεια βρίσκεται σε μία αστραφτερή κουζίνα, τα μέλη της με πεντακάθαρα -βλέπε λευκά- ρούχα κάθονται στο τραπέζι και τρώνε πρωινό. Η μαμά βάζει γάλα στον καφέ του συζύγου, στα δημητριακά των παιδιών και σ’ ένα ποτήρι για την ίδια, που παρεμπιπτόντως έχει γυαλιστερά μαλλιά κομμωτηρίου, περιποιημένο μακιγιάζ κι είναι λεπτή και γυμνασμένη...
Όλοι γελούν, κανείς δε φωνάζει, προσφέρουν με ευγένεια τη μαρμελάδα στο διπλανό τους και ετοιμάζονται για μία υπέροχη μέρα.
Εγώ διασχίζω το σαλόνι για να πάω στην κόρη μου που έχει χτυπήσει, σταματώ και βλέπω αυτή ακριβώς τη διαφήμιση.
Η Γιώτα συνεχίζει να με φωνάζει, ο μεγάλος μου γιος ζητάει επίμονα πετσέτα, ο Μιχάλης μού δείχνει τη νέα απόπειρα κοψίματος των μαλλιών του, ο αγαπημένος μου σύζυγός βρίζει γιατί του σκίστηκε η σακούλα και χύθηκαν όλα τα σκουπίδια στην είσοδο της πόρτας.
Τελειώνει η διαφήμιση κι εγώ συνεχίζω να κοιτάζω το γυαλί αποβλακωμένη. Ο έντονος θόρυβος γύρω μού τρυπάει τ’ αφτιά και, καθώς αναρωτιέμαι από ποια μαγική χώρα είναι βγαλμένο το στόρι αυτού που μόλις είδα, ανοίγω το στόμα και ουρλιάζω: ΣΚΑΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου