Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Βιβλιοπροτάσεις από την Ρέα Βιτάλη

Eκατό χρόνια μοναξιά

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που παίρνω απόφαση να διαβάσω τα πιο ογκώδη βιβλία. Χρειάζομαι χρόνο και την ανάλογη διάθεση, γιατί πάντοτε σκέφτομαι “ποιος ξέρει από που θα μας ξεκινήσει και που θα μας φτάσει”.

Η αλήθεια είναι ότι ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές μάς πάει πολύ μακριά, μιας και τα εκατό χρόνια μοναξιάς αντιστοιχούν στα έργα και τις ημέρες μιας ολόκληρης οικογένειας. Οι χαρακτήρες που πλάθονται κι αναλύονται είναι ξεχωριστοί και βαθιά δουλεμένοι. Πρόκειται όμως γι’ ανθρώπους τόσο παράξενους και μοναδικούς, που ο αναγνώστης αναγκαστικά αφήνει στην άκρη το δικό του κόσμο για να τους ακολουθήσει άνευ όρων στο δικό τους. Και μ’ αυτό δεν εννοώ το χωριό Μακόντο, ένα τόπο κάπου στη μέση του πουθενά, ή το σπίτι της οικογένειας στο οποίο γεννιούνται και μεγαλώνουν οι περισσότεροι ήρωες, αλλά στο μοναδικό μικρόκοσμο του καθενός ξεχωριστά που ορίζεται από την ατελείωτη μοναξιά του. Οι ήρωες μπορεί να συμβιώνουν, όμως οι σκέψεις και η δυναμική της κάθε μονάδας δημιουργούν κάθε φορά μια ιστορία-μέσα-στην-ιστορία, που για να παρακολουθήσουμε και να κατανοήσουμε, δεχόμαστε ως έχει, χωρίς κρίσεις και σχολιασμό, τουλάχιστον στο χρόνο της ανάγνωσης.

Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, φιλοξενείται ένα γενεαλογικό δέντρο σε σχεδιάγραμμα, το οποίο κατέληξα να συμβουλεύομαι πολλές φορές, καθώς ο χρόνος ζωής των ηρώων, όπως και οι συγγένειες μεταξύ τους, δεν ακολουθούν μία συμβατική δομή. Χρειάζεται μάλιστα μία κάποια προσοχή όσον αφορά τα ονόματα των ηρώων, τα οποία συχνά επαναλαμβάνοται, καθώς πρόκειται για οικογένεια.

Είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κόσμο απομονωμένο, με τις δικές του συνήθειες και όρους, που αναπτύσσεται, ακμάζει και παρακμάζει μέσα στα περιγραφόμενα εκατό χρόνια, φτάνοντας στο τέλος να εξαφανιστεί το ίδιο απροσδόκητα με τη δημιουργία του. Αν αφεθεί κανείς στην ιστορία, θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα τέτοιο μέρος, με πρωταγωνιστές αυτούς τους ανθρώπους, υπήρξε στ’ αλήθεια και έσβησε στην αδιαφορία της μοναξιάς, αφήνοτας ως μοναδικό του ίχνος και απόδειξη για την ύπαρξή του, το βιβλίο αυτό…

Ματούλα Π.

πηγή: www.booknights.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Προσαρμοσμένη αναζήτηση