Όπως ίσως έχετε δει διαβάζω το "Στη χώρα των χρυσών ήλιων" του Καλέντ Χοσεϊνι. Δεν έχω λόγια να περιγράψω την αίσθηση που μου δημιουργεί η ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Βέβαια ίσως είναι νωρίς ακόμα να εκφέρω γνώμη, αφού έχω διαβάσει μόνο 160 σελίδες από τις 532. Και όμως, όταν έρχεται η ώρα που αναγκάζομαι να το αφήσω από τα χέρια μου έχω μία στεναχώρια γιατί θέλω να το διαβάσω μονορούφι!
Σαν "θεματική ενότητα" μπορεί να είναι "αυτονόητη". Σίγουρα αν όχι όλοι οι περισσότεροι γνωρίζουμε τις συνθήκες στις οποίες ζουν και ζούσαν οι γυναίκες στην περιοχή του Αφγανιστάν. Μόνο που μας είναι "λίγο" δύσκολο να δεχτούμε πως στην εποχή μας οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίζουν να "πιστεύουν" πως οι γυναίκες είναι κατώτερα όντα! Επίσης, συνεχίζουν να πιστεύουν σε δεισιδαιμονίες και ότι κακό και να έχει συμβεί ευθύνεται ο Θεός και βέβαια η γυναίκα!
το βιβλιο αυτο το διαβασα προσφατα και με καθηλωσε...απεριγραπτα τα συναισθηματα που μου προκαλεσε...και βεβαια αγορασα και το προηγουμενο του ,"χαρταετοι πανω απο την πολη"που εχει γινει και ταινια...ακομη ομως δεν το εχω ξεκινησει.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε βρηκα!
Καλός όρισες λοιπόν στην παρέα μας. Περιμένουμε τα σχόλια σου και τα συναισθήματα που σου δημιουργούν τα βιβλία που διαβάζεις, καθώς επίσης μπορείς να μας προτείνεις και τα δικά σου αγαπημένα βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ έχω παραγγείλει το προηγούμενο του αλλά μάλλον θα καθυστερήσω να το διαβάσω γιατί με περιμένει και άλλο ένα, “Η Ρωσίδα παλλακίδα” Κέιτ Φερνιβαλ.
a...κι αυτο ειναι στη λιστα μου!!τωρα διαβαζω τον αλχημιστη απο τις εκδοσεις Γκοβοστη του Ρομπερτ Φιν...κατα καιρους ανεβαζω στο μπλογκ ποστ σχετικα με τα βιβλια που διαβαζω και τις εντυπωσεις μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν έχω ακούσει κανένα σχόλιο για την Ρωσίδα παλλακίδα. εσυ?
ΑπάντησηΔιαγραφή